2016 is het jaar dat Groezrock 25 jaar werd. De verwachtingen lagen dus erg hoog bij de mensen. Na jaar op jaar steeds met een sterke line-up af te komen, merkte ik dat dit jaar heel veel mensen teleurgesteld waren wanneer de volledige line-up bekendgemaakt werd. Van de vele negatieve reacties die ik op voorhand las, las ik na het festival minstens even veel positieve reacties over wat voor zalig weekend de meesten hadden gehad.
Groezrock werd dus 25 jaar en dat bracht ook enkele veranderingen met zich mee. Het festival zou dit jaar maar anderhalve dag plaatsvinden, in plaats van twee. Wat betekende dat er minder bands zouden zijn én dat de prijs van de tickets daalde. De grootste verandering was echter de heroriëntering van het terrein. Een paar weken voor het festival van start ging, werd namelijk een nieuw grondplan online gegooid. Dit zorgde bij veel mensen voor paniek, waaronder ook bij mezelf. Ik was het terrein gewoon zoals het de voorbije 4 jaar was, de nieuwe plattegrond was dus even aanpassen.
Ik kwam vrijdagnamiddag aan en de weergoden waren het festival niet goed gezind. De regen, de koude en de lange rij aan de VIP/press/guest inkom zorgde er al voor dat ik niet in mijn optimale humeur was. Blijkbaar waren er problemen geweest met het internet, waardoor de rij alsmaar lang werd. Na ongeveer een uur aan te schuiven en 2 bands te hebben gemist, was ik eindelijk binnen.
Dan maar ineens naar de Main Stage, waar Four Year Strong aan hun set bezig was. Zij mochten als tweede band van de dag het grote podium betreden. Voor hen stonden al redelijk wat vroege vogels mee te zingen met de nummers. Voor deze Amerikaanse melodic-hardcore/punkrockers was het de allereerste keer Groezrock.
Van de Main Stage dan maar naar de ‘Watch Out Stage’, de voormalige Macbeth Stage. Hier zou namelijk de Belgische band Off The Cross hun allereerste show ooit spelen. Off The Cross bestaat uit leden van het voormalige This Kid, maar veranderde van naam en sound. Recent brachten ze hun eerste videoclip ‘The Final Adjustment’ uit. Hun optreden op Groezrock verliep niet helemaal vlekkeloos omwille van stroomuitval, maar de band kon rekenen op een heleboel nieuwsgierige mensen die hun set uitkeken, desondanks het slechte weer. Zeker een band om in het oog te houden dus.
Voor ik de volgende band ging kijken, liep ik eerst door de merchandise tent van de bands. Net zoals vorige jaren stond deze naast de Main Stage, dit jaar enkel aan de andere kant. Toen ik hier door liep, was het nog redelijk rustig. Ik was er dan ook snel door.
Less Than Jake was dan de volgende band die op het grootste podium mocht staan. Deze mannen brengen ska-punk. De tent stroomde toch halfvol en ook wat mensen hadden zich ondertussen net buiten de tent gezet, de zon kwam er met momenten namelijk door. Dus ska-muziek + zon + een pintje = perfecte festivalcombinatie! Hun grootste hits ‘Look What Happened’ en ‘The Sciene Of Selling Yourself Short’ werden dan ook luidkeels meegebruld door iedereen. Less Than Jake bracht naar mijn mening zeker en vast een sterke set.
Tijdens Frank Turner & The Sleeping Souls werd ik door vrienden helemaal naar voor gesleurd, ik heb dus geen idee hoeveel volk er achter mij stond. Deze folkpunk heeft volgens mij iedereen in de tent gelukkig gemaakt. Frank klonk goed en het publiek begon tegen dit tijdstip ook al goed aangeschoten te zijn. Resultaat? De hele set zatte, gelukkige mensen rondom mij die om ter luidste ‘I Still Believe’ helemaal meezongen.
Van gezellige folkpunk naar hardcore van het Amerikaanse Terror. Mensen die alle jaren naar Groezrock gaan, hebben deze band daar ongetwijfeld al aan het werk gezien. Ik wist dus op voorhand hoe het eraan toe zou gaan. Veel geduw en getrek, en veel stagedives. Met enige moeite geraakte ik tijdens het nummer rechts vanvoor in het publiek. Juist op de rand van ver weg genoeg van de moshpit, maar nog steeds dicht genoeg om alles van dichtbij te zien. De hele set lang ging het er hard aan toe en zag je hardcore hoe het moet zijn. Tijdens het laatste, en tevens ook het favoriete, nummer van de set ‘Keepers Of The Faith’ stond ineens de helft van het publiek op het podium bij wijze van spreke. Een mooie afsluiter van een coole set dus.
Hatebreed mocht rond half 10 het publiek beginnen opwarmen voor de headliner van die dag. Deze hardcore band stond in 2013 ook op de Main Stage, en ook toen was het er boenk op. Deze heren bewijzen keer op keer waarom ze verdienen om op dat podium te staan. Vanaf de eerste noot gaat het publiek los en worden er meerdere slagen uitgedeeld in de moshpit. Het publiek was dus zeker en vast klaargestoomd voor de laatste band van de dag.
En die band was Rancid. Deze rasechte punkers sloten, net zoals 4 jaar geleden, het hoofdpodium af. Wat het deze keer extra speciaal maakte, is dat op voorhand bekend werd gemaakt dat hun populairste album ‘And out come the wolves…’ in zijn geheel zou worden gespeeld, veel fans keken dus al lang uit naar dit optreden. Ik heb enkel het eerste half uur van het optreden gezien en vond het zeker en vast jammer om te vertrekken. Het was de tweede keer dat ik deze band zag, en ik weet waarom deze band een paar jaar geleden een van mijn favorieten was.
De eerste dag van Groezrock 2016 was desondanks het slechte weer dus toch geslaagd!
