"Muziek maakt wat los in ne mens" maar Stan van Samang ook!

Enkele maanden geleden na zijn deelname aan "Liefde voor muziek" was Stan van Samang niet meer weg te slaan uit alle muzieklijsten. Hij stond er niet met één liedje in, maar met meerdere. Goeiemorgend, goeiendag en Een ster waren dan ook vaak terug te vinden op de eerste plaats. Hij besloot dan maar de uitdaging aan te gaan en eens een optreden te geven in de Lotto Arena. Maar al snel was deze ene avond uitverkocht, dus besloten ze er maar 3 concerten van te maken. Maar ook die waren snel uitverkocht. Uiteindelijk geeft Stan Van Samang 5 concerten in de Lotto Arena. De langverwachte droom van Stan kwam eindelijk uit, en hoe... Zaterdag 3 oktober mocht hij de aftrap geven en wij mochten alvast gaan zien! Live entertainment spaarde alvast koste en moeite om het concert extra in de kijker te zetten. Er werd op voorhand merchandising verkocht, truien, tassen, T-shirts, badges, alles kan je wel vinden met in grote letters Stan van Samang op.

Als voorprogramma had Stan Emma Bale uitgenodigd. Zij bracht onder andere haar gekende nummers Run en All I want. Maar ook aan covers waagde ze zich, ze zong zo onder andere Lucky van Daft Punk maar dan in haar eigen stijl. Ook mochten we van een zelfgeschreven nummer genieten, namelijk Roman Touch. Ze sloot of met Take my Body. Emma voelde zich zeer vereerd dat ze het voorprogramma mocht zijn van Stan. Ze zei al lachend dat ze wel besefte dat iedereen voor hem kwam maar dat ze toch ging proberen het iedereen een beetje op te warmen.

"We kunnen ons evengoe amsueren tijdens het wachten!"

Stan kwam in een donkere zaal op, recht in de spot. Daar stond hij dan heel alleen met zijn gitaar voor een volle zaal. Hij bracht solo en akoestisch één van zijn eerste hits Scars. Maar de nummers nadien mocht zijn band onder leiding van Bert Gielen toch meedoen. Wat opviel aan het decor buiten alle speciale lichteffecten was toch de enorme videowand. Bij elk liedje werd er een gepaste achtergrond bedacht. Al waren het niet altijd beelden, bij Junebug kon je alle titels van Stans hits aflezen en bij Poison de tekst van het nummer. Erg praktisch om mee te zingen, al stonden de letters soms wel een beetje door elkaar. Bij Sirens kwam er heel de tijd een zwemmende zeemeermin voorbij, zeer toepasslijk. Niet altijd had de achtergrond betekenis bij het nummer, maar toch was het één voor één knap. We zagen wel eens een foto's van Stan passeren, gekke vormen en krullen, zijn naam in het groot of zelfs Stan live. Er was een cameraman die alles daar live vastlegde en doorzond naar de achtergrond. Voor de mensen achteraan in de zaal was dit wel eens leuk, zo konden ze toch zijn gezichtsuitdrukking van ver zien. Wat ook wel knap was als achtergrond, was de voorkant van een oude auto. Op het rooster stond "Stan van Samang geschreven" maar de lichten van de wagen knipperden aan en uit op het juiste moment.

"Hebben jullie zin in een feestje? Dat treft wij ook!"

Dat hij zin had in een feestje werd al snel duidelijk, hij vloog er direct in! Dat niet alleen publiek Stan zalig vond, maar Stan ook het publiek liet hij ons al na enkele nummers weten. Hij zag er oprecht gelukkig uit en was zo te zien ook zelf wel een beetje onder de indruk van het gebeuren.

"Gelle zijt zalig!"

Stan verklapte ons ook dat er een vergissing was gebeurd met de zaal. De stoelen waren namelijk geen echte stoelen, maar staanstoelen. Hij moedigde het publiek aan om recht te gaan staan zodat ze vollenbak mee konden dansen op zijn nummers. Heel de zaal stond recht en durfde gedurende vele nummers niet meer gaan zitten. Tot Stan het teken gaf dat ze terug konden gaan zitten voor een intiem nummer. Stan zelf ging met zijn backing vocals en gitaristen zelf ook even zitten op het podium. Samen met Joeren Swinnen heeft hij de titelsong geschreven voor de film van Filip Peeters die dit najaar uitkomt "Wat mannen Willen". Wij kregen hier alvast een voorsmaakje van.

"Filip Peeters zocht iemand die de titelsong kon schrijven voor zijn nieuwe film Wat mannen willen, daarom belde hij mij..."

Dat Stan vol energie zit is algemeen geweten, hij sprong het podium rond van de ene hoek naar de andere. Maar wat het publiek niet verwacht had, was dat hij opeens van het podium tussen het publiek sprong. Veel blije en dol enthousiaste gezichtjes waren er toen te zien. Stan liep even al zingend de trappen op en af en bleef onderweg af en toe even stil staan. Het publiek had nooit durven dromen dat ze zo dicht bij hun idool konden geraken en gingen dan ook helemaal uit hun dak.

Stan kan niet alleen gitaar spelen maar ook piano, dus werd de synthesizer toch even bovengehaald om dit te demonstreren. De koning van de synthesizer Regi kon jammer genoeg niet komen, want Stan schreef ook ooit met hem een nummer Hang on, dus werd hij maar vervangen door de drummer Eric Bosteels.

Het eerste echte kippenvelmomentje kwam er toen Stan Welcome Home akoestisch bracht onder begeleiding van Bert Gielen. Hiervoor werd er speciaal even een vleugelpiano op het podium gehesen. Maar al snel kwam er een tweede moment. Stan had toch een special guest gevraagd, niemand minder als de man die er al vanaf het begin bij was, een vriend voor het leven, namelijk Eric Mellaerts. Ooit had Eric aan Stan gevraagd om Chasing Cars te spelen op de televisie.

"Als den Eric iets vraagt, dan doede da gewoon!"

Het kon dus ook niet anders dat ze dat nummer samen brachten. Enkel zij met hun twee. De zaal werd helemaal stil als Stan zijn stem door de zaal weerklonk. Eric Mellaerts bracht midden in het nummer een prachtige gitaarsolo, daar werd zelfs Stan stil van. Je zag de ontroering in zijn ogen, een innige omhelzing tussen de twee, maar Stan had duidelijk een brok in zijn keel gekregen. Waarop Eric zei "Ik kan ni zingen ze". Wat het moment even brak zodat Stan zijn stem terug vond en verder kon zingen. Na het nummer nam Stan toch even een momentje om helemaal tot zichzelf te komen.

"Muziek maakt wat los in ne mens..."

Gezien Eric het zo goed had gedaan, mocht hij toch nog even blijven staan. De andere muzikanten kwamen erbij en iedereen kroop lekker dicht bijeen. De wakkerende vlammetjes als achtergrond gaven ons echt een kampvuur gevoel. King in my head bracht meteen de feeststemming er weer in en het publiek gaf weer alles van zichzelf. Opvallend was het nummer erna. Alle muzikanten liepen naar het brede podium vooraan en allerlei alledaags materiaal werd het podium opgehesen. Winkelkarren, ladders, vuilbakken, plastieken bakken, ijzeren vaten, ... Wat zou er nu toch komen? Allemaal netjes op een rij met stokken in hun hand stonden ze klaar. Met luid trommelgeroffel werd When Doves Cry van Prince ingeleid. Toch wel even terug een kippenvel moment...

Afsluiten deed Stan met hetzelfde nummers (Scars) als waar hij begonnen was, maar wel niet meer alleen. Zowel de band als het publiek begeleidde hem uit volle borst. Na dit nummer waren er toch wel wat beteuterde gezichten in het publiek. Hier en daar hoorde ik hen fluisteren. Ik kwam nu toch wel voor Een ster. De liedjes die hem het succes van de afgelopen maanden hadden bezorgd Goeiemorgend, goeiendag en Een ster bleven uit. Hij bedankte zijn band, de crew en het publiek. Maar wat had je gedacht? Er moesten nog bisnummers komen! Het licht ging uit en er verscheen net als in het begin een spot vooraan. Maar deze keer was het niet Stan die er in kwam staan, maar trompettist Olivier. Hij bracht een trompetsolo die door merg en been ging, uitmuntend gewoon. Stan kwam met de rest van de band op het podium en zoals het publiek had gehoopt kwamen de eerste noten van Goeiemorgen, goeiendag erdoor. Iedereen zong enthousiast mee. Maar uiteraard kon de andere Nederlandstalige hit dan toch ook niet uitblijven. Bij Een ster ging iedereen dubbel zo hard uit zijn dak, daar had iedereen echt op gewacht. De kanonnen aan de zijkant van het podium knalde en zorgden ervoor dat er letterlijk duizenden witte sterretjes uit de hemel vielen. Een prachtige afsluiter van een fantastisch concert.

De verwachtingen waren hoog voor het concert van Stan van Samang, maar hij is er toch in geslaagd om ze allemaal te overstijgen. Jammer genoeg zijn er geen tickets meer voor zijn optredens in de Lotto Arena maar niet getreurd! Volgend jaar 26 november 2016 gaat Stan een nieuwe droom tegemoet; het Sportpaleis vullen! Diegene die nu staan te popelen om hem (nog) eens te zien, kunnen zich maar beter haasten om tickets te kopen want na zo'n optreden zou dat wel eens heel snel uitverkocht kunnen zijn. Wij hopen volgend jaar alvast zijn concert in het Sportpaleis te mogen gaan bezichtigen maar of het nog grootser kan dan gisteren... Het was nu al top, dus het zal moeilijk worden om over die hoge top te geraken. Voor ons was het alvast HET concert van het jaar!