Rudi Vranckx is zelf een door de wol geverfde reiziger die al heel wat hachelijke wegen heeft gevolgd. Maar de trajecten die hij voorstelt in Onmogelijke routes, tarten elke verbeelding. Vanaf zaterdag 4 juli om 20.10 u. op Canvas.
Nog meer gevaarlijke wegen in de BBC-reeks Dangerous Roads, vanaf maandag 6 juli om 21.30 u., na Belpop.
Met een soort zeepkist een zware lading van een berg krijgen, met een 40-tonner over zandpistes razen, met een vlot van aaneengebonden stammen een rivier volgen, of met een aftandse truck een halfbevroren meer oversteken.
Het zijn geen toeristische trips en ook geen expedities van avontuurlijke ontdekkingsreizigers, maar tochten die plaatselijke bewoners in afgelegen en moeilijk toegankelijke streken bijna dagelijks moeten ondernemen. Voor hun broodwinning of om thuis, bij familie of op hun werk te geraken. Ze moeten zich daarbij verplaatsen langs merkwaardige, onberijdbare en gevaarlijke wegen, kortom: onmogelijke routes. Meer bepaald in Myanmar, Bolivia, Gabon en Mongolië.
4 juli - Myanmar: Hout vasthouden
Aung Ko is 25 jaar, zijn vrachtwagen is dubbel zo oud. Het vehikel ziet eruit als een stuk schroot maar het rijdt, en Aung Ko verdient er z’n boterham mee. We volgen hem terwijl hij een lading hout gaat ophalen. Een rit van 220 kilometer. Aung Ko neemt een binnenweg om tijd te winnen, een beslissing die hem duur te staan komt.
In de bergen maken we kennis met de broers Chin. Vijf jongens die met een uit de kluiten gewassen zeepkist hout vervoeren. Met een vracht van een halve ton drie kilometer steil naar beneden. Telkens opnieuw hout vasthouden dat er niets gebeurt. Bij aankomst verdienen ze met een beetje geluk twee euro. Een schamel bedrag voor een levensgevaarlijke onderneming, maar de familie kan er een paar keer mee eten.
In het stadje Kale Myo woont meneer Thin. Geef hem drie maanden en hij maakt je een terreinwagen. ‘De Japanse 4x4’s zijn mooi. Maar ze zijn duur en niet gemaakt voor onze wegen. Mijn jeeps zijn robuust en simpel.’ Een terreinwagen van meneer Thin kost zo’n 12.000 euro.
Diep in het regenwoud haalt een groepje mannen olie uit de grond. ‘Kijk eens wat een kwaliteit’, zegt meneer Thenghi. ‘Deze olie kan je zo in de motor gieten, raffineren is nauwelijks nodig.’ Maar eerst moet de olie het woud uit per volgeladen bromfiets. Een explosief karweitje.
Les routes de l’impossible: Birmanie. – Een reportage van Tony Comiti © 2014
11 juli - Bolivia: Een harde noot
Diep in de Boliviaanse jungle verzamelt een familie de afgevallen vruchten van paranotenbomen. Joekels zo groot als kokosnoten. Janco hoop met de opbrengst de universitaire studies van z’n jongere broer Rommer te betalen. Maar dan moet de kostbare vracht de bossen nog uit geraken.
Het rapen op zich is gevaarlijker dan het klinkt. ‘Als zo’n vrucht van 50 meter hoogte op je hoofd valt, breek je je schedel. In dit gebied alleen al zijn er dit jaar drie doden gevallen op die manier.’ De vruchten worden ter plaatse gekapt en de paranoten worden eruit gehaald. Zo moet de familie geen nodeloze ballast vervoeren. De voettocht is lang en de legende zegt dat wie ’s avonds in het bos vast zit, z’n ziel verliest.
Daarna gaat het verder met de bromfiets. Janco verkoopt de noten in het dorp en krijgt er amper 40 euro voor. Lang niet genoeg voor de universiteit dus.
Edgar laadt z’n vrachtwagen vol noten voor de verdere verwerking. Hij heeft een rit van 1370 kilometer voor de boeg. Maar het is regenseizoen en de rivieren treden buiten hun oevers. Het water staat zo hoog dat de vrachtwagen samen met een hoop andere voertuigen en passagiers. Maar dan breekt plots de kabel en het vlot wordt stuurloos …
Les routes de l’impossible : Bolivie – Een reportage van Tony Comiti © 2014
18 juli - Gabon: Doorbomen!
De wouden van Gabon zijn bij de dichtste ter wereld. Het stikt er van de insecten, slangen en wilde dieren. Het is er onherbergzaam en er woont bijna niemand. Maar voor een aantal waaghalzen is dit hun dagelijkse werkplek. Want hout is een belangrijk exportproduct.
Enkele minuten duurt het voor de houthakkers om een mastodont van honderden jaren oud en tientallen meters hoog, neer te leggen. ‘Na het zwarte goud is het groene goud de belangrijkste bron van inkomsten voor Gabon. Zonder het woud zou de economie van Gabon instorten.’
Yussuf verdient zijn brood met het vervoer van de enorme boomstammen. Hij rijdt naar de hoofdstad Libreville met een enorme oplegger vol boomstammen, goed voor 40 ton. Een rit van 645 kilometer over wat zowat het minst ontwikkelde wegennet van Afrika moet zijn. ‘Na mijn vrouw en mijn 5 kinderen is mijn vrachtwagen het allerbelangrijkste in mijn leven.’
De job van Christian, Arsène en Eugène is nog veel gevaarlijker. Zij vervoeren boomstammen over het water. Samengebonden tot een vlot van 700 ton met een waarde van maar liefst 350.000 euro. De gammele sloep begeeft het letterlijk onder de zware last en een kostbare stam verliezen, kunnen ze zich niet veroorloven. De mannen verdienen de helft minder dan een vrachtwagenchauffeur maar nemen veel meer risico’s, want wie tussen de stammen valt is verloren.
Les routes de l’impossible: Gabon – Tony Comiti productions © 2014
25 juli - Mongolië: De lentetrek
Elke lente trekken de Mongoolse nomaden de bergen in met hun vee, op zoek naar nieuw graasland. Een tocht van vier dagen op 2.000 meter hoogte. De lente mag dan wel in de lucht hangen, hoog in de bergen kan de temperatuur nog tot 40 graden onder nul zakken.
We rijden mee met Lagva, om wat bij te vervoert hij voor de nomaden materiaal met zijn oude Russische bestelwagen. Het eerste stuk gaat over een bevroren meer en dat is geen koud kunstje. De dooi is vroeg begonnen dit jaar. ‘Vijf dagen geleden is er een wagen in het water gezakt. Maar twee van de drie inzittenden zijn eruit geraakt.’
De nomaden zelf gaan te voet met hun 250 dieren. Geiten, schapen en jaks. Hun dieren zijn alles wat ze hebben. Het is dus van het grootste belang dat ze niets breken op het ijs. ’s Avonds zetten ze hun kamp op. Binnen in de joert worden rond de kachel zware verhalen verteld. Buiten rust het vee en herstellen de chauffeurs hun bestelwagens.
Les routes de l’impossible: Mongolie – Tony Comiti Productions © 2014
Nog meer hachelijke routes in Dangerous Roads - vanaf maandag 6 juli
Niet alleen Vranckx begeeft zich deze zomer op gevaarlijke wegen. Dat doen vanaf maandag 6 juli ook telkens twee Britse celebrities in de BBC-reeks Dangerous Roads. Ze trekken achtereenvolgens naar Alaska, Nepal en Peru.
In de eerste aflevering reizen comédienne Sue Perkins en avonturier Charley Boorman doorheen Alaska naar de beruchte Dalton Highway, een piste die in de jaren '70 werd aangelegd om de olieleidingen te bevoorraden. De weg vergt veel onderhoud en het hele jaar door staat een onderhoudsploeg paraat. Wanneer het tweetal in moeilijkheden komt door de barre weersomstandigheden, schiet een aantal stoere truckers te hulp. Zij kennen de weg op hun duimpje en ook de basisregels: zet je radiocommunicatie nooit uit, rij niet sneller dan 80 km/u en maak dat je weg bent als er een gigantische vrachtwagen op je afkomt
De week daarna, op maandag 13 juli, banen comedians Rhod Gilbert en Greg zich een weg door het bergachtige Nepal. Een adembenemende en soms bloedstollende reis. Onderweg krijgen ze straffe verhalen te horen en het gevaar is nooit ver weg. Nepal heeft een van de hoogste percentages verkeersdoden, en overstromingen en landverschuivingen zijn hier dagelijkse kost. Soms zit het verkeer daardoor dagenlang strop. Op het einde van de reis, net voor ze hun bestemming zouden bereiken, slaat het noodlot toe...
Op maandag 20 juli volgens avonturier Ben Fogle en comedian Hugh Dennis de historische route van de Andes in Peru naar de diepe jungle van de Amazone, langs wegen die werden aangelegd om de natuurlijke rijkdommen van het Peruviaanse regenwoud te exploiteren. Het wordt een ongelooflijke rit langs ravijnen van 6000 meter diep en haarspeldbochten op uiterst smalle zandwegen, van bergtoppen die boven de wolken uitsteken tot moerassige paadjes in de jungle. Uiteindelijk hopen ze de verloren stad Constitución te vinden. Een ding is zeker: om daar te raken, zullen ze hun grenzen moeten verleggen.