Van The Man in Gent
Een mooie nieuwe plaat begin dit jaar, The Great Scam, gaf mij het idee dat de rocker tot bedaren was gekomen. Ik verwachtte een rustiger concert dan bv. op Rock Werchter mede omdat de concertzaal van de Vooruit al wat intiemer is dan de grote podia. En de start bleek mijn vermoeden te bevestigen met een nummer dat hij vroeger al geregeld speelde namelijk de cover van het heerlijke “Little Village” van Van Morrison. En mijn held van weleer weerspiegelt de intenties van Admiral Freebee, vele genres die allemaal samensmelten tot een performance met een eigen stijl en karakter. Het is juist dat karakter dat het optreden speciaal maakt want Tom Van Laere is een podiumbeest die het niet nalaat om zijn mening ongezouten te ventileren.
Zowel nieuwe nummers als ouder materiaal komen aan bod zoals het fabuleuze “Last Song About You” dat met heerlijk swingende start ons duidelijk maakt dat we niet alleen het rustige materiaal te horen gaan krijgen. Het zal niet het laatste nummer blijken want wat we niet wisten was dat hij een volle twee uur zou gaan spelen.
“Always on The Run” volgt en brengt de sfeer van 80-90 terug met een funky baslijn. Hiermee is de zaal opgewarmd en is het me ook duidelijk dat Admiral Freebee geen voorprogramma behoeft omdat zij dit gewoon zelf beter doen. De saxofinist speelt een super solo, wat natuurlijk wel past in het jaar van de sax (200 jaar geleden werd Adolf Sax geboren)
Even bekoelen
“Living In The Land Of Lack” brengt de zaal tot rust en het is tijd om te genieten van de prachtige, veelzeggende lyrics van Admiral Freebee. Zijn gitarist draagt dit nummer, niet alleen met een virtuoze speelstijl maar ook door zijn verschijning als een volbloed hippie uit ’68 inclusief met hoofdband en slobberbroek. Maar de blazers kunnen ook niet weggedacht worden want ze leveren de details die alles veel voller doet overkomen. Tijd voor dé hit “Nothing Else To Do” met de wereldquote “and I fell in love with you”. Je zou denken dat het publiek hiervoor gekomen was, maar ze waren niet enthousiaster dan bij andere nummers. Ja, de groep heeft trouwe fans die komen voor het hele plaatje, dat kon ik afleiden uit het oorverdovend meezingen van enkele fans achter mij die mij meer gehoorschade hebben bezorgd dan de PA zelf.
Het rockbeest breekt uit
Dat de fans de nieuwe CD erg goed kennen, blijkt uit het Black Keys-achtige nummer “Walking Wounded”. Die kruising van blues en Rock ’n Roll is een echte verademing en bewijst dat deze muziek onsterfbaar is en steeds opnieuw zal uitgevonden worden. Puur genieten… Ook wel omdat Van Laere gaat breakdancen en wat later op de grond ligt te draaien.
Over naar de akoestische gitaar om wat weg te zwijmelen met “Look at what love has done” en dit was enkel maar een opstapje naar een nieuw nummer “Hesitation”, een nummer dat maar niet af raakt en wat de moeder van Tom verward met Concentration. (wat is oorzaak en gevolg ?) Het vettige karakter van de rocker komt naar boven in de tekst : “hesitation is masturbation of the mind”.
Een goed of slecht jaar voor de rock ?
Tijd voor een echt Rock ’n Roll hoofdstuk want we krijgen een lang uitgerekte versie van “Bad year for Rock ’n Roll” waar verwijzingen naar zowel AC/DC, Status Quo als de vroege Bruce Springsteen in verweven zitten. Een opmerkelijke trompetsolo bracht het nummer naar een eigen stijl die de verwijzingen onmiddellijk van tafel doet vegen. Even later doet Einstein zijn brein tot leven komen in “Einstein Brain” en Tom gedraagt zich even als een “fucked-up person” door met een kopstemmetje te praten en ons al zingend enkele life rules mee te geven.
We kregen 4 bisnummers waaronder “Breaking away”, dat zo veel beter live is dan op de CD. En Van Laere maakte een deal met het publiek, eerst een nummer voor ons en nadien krijgen jullie er nog eentje, oké ? Ik was gekomen met een voortuitzicht gebaseerd op de nieuwste CD maar ik kreeg een wervelende show met veel afwisseling, veel humor en vooral veel old school Rock and Blues. (Google Authorship for Gommers Sarah)