Ons-Heer-Hemelvaart, voor velen een heilige dag maar dit is buiten de mokerslagen van Channel Zero gerekend. Als een donderslag bij heldere hemel, werd donderdag de toon gezet met twee nummers uit die buitengewoon sterke eerste worp van Channel Zero. Met ‘No light at the end of that tunnel’ en ‘Tales of worship’ at het publiek vanaf de eerste noot uit hun hand. De toon was gezet, er ontstond instant een fijne interactie met het publiek. Het werd dan ook een muzikale dans ‘on a wall of sound’.
Covidgewijs werd dit concert een paar keer uitgesteld, de band was dan ook zeer dankbaar aan hun trouwe schare fans waardoor het publiek ruimschoots hun enthousiasme deelde.
Wat volgde, was kleine bloemlezing uit het ‘Stigmatized’ album en de tweespalt ‘Repetition’ en ‘Chrome dome’, bracht ons naadfijn richting moker ‘Fools Parade’.
’I drive a cadilac in a fools parade’ ‘Isn’t that what life’s about?’, dacht ik bij mezelf bij de eerste noten. Ik zag me reeds, samen met deze excentrieke gasten in een cadilac richting brandende horizon rijden …
Het publiek scandeerde lustig mee, Franky brult de longen uit zijn lijf en gaat volop in interactie met het publiek. Gitarist Mikey bezorgt ondertussen twee van de talloze aanwezige tieners de dag van hun leven, door hen op het podium te hijsen. Ze mogen aan zijn zijde bangen en beleven de dag van hun leven. ‘Rock’n’Roll is good for the soul’. De band’ speelplezier spat er dan ook af en dat laat het publiek geenszins onberoerd. Het lijkt zo een avond waarop ze de sterren van de hemel spelen, een ere salute aan wat metal zo machtig maakt.
Via Dashboard devils beukten ze hun een weg naar ‘Heroin’. Het publiek slamt, headbanged en brult de teksten volop mee.
Franky bedankt ondertussen zijn trouwe fans, het is tenslotte een hele verwezenlijking om reeds 30 jaar te mogen genieten, niets zo sterk als artiesten die beseffen dat hun kracht bestaat uit de kracht van hun publiek.
Tijdens ‘Call on me’ zien we Franky plots op het balkon verschijnen, waar het zij aan zij met zijn publiek, begeleid door de strakke rhythm sectie op het podium, de doorleefde tekst rond ‘Abuse’ brengt. Beklijvend moment!
Het uptempo ‘Mastermind’, tevens uit ‘Black Fuel’, brengt ons gestaag naar een nieuw hoogtepunt in de set. Het machtig sterke ‘Help’ beroert werkelijk heel de zaal in wat nu reeds een zeer memorabele avond blijkt. Even lijkt het alsof er een hulpkreet doorheen gans Sint-Niklaas weerklinkt.
Gitaristen Christophe en Mikey genieten met volle teugen zij aan zij en de tieners beleven het absolute hoogtepunt van hun avond wanneer ze letterlijk gedragen worden door het publiek. Mooi om zien, hoe de muziek jong en oud draagt. Adrenaline, zij aan zij, ieder gaat op zijn manier uit de bol. Wel dat is Channel Zero, een ode aan de rock’n’roll, grenzeloos, snoeihard en united.
Ook het titelnummer uit ‘Unsafe’ wordt nog voor de leeuwen gegooid waarna drummer Seven zijn moment de glorie geniet met een uitzinnige drumsolo. Na het optreden vertelde hij me in zijn Amerikaans enthousiasme uitvoerig over zijn solomoment.
Want het is die strakke rythmsection die Channel Zero zo geweldig goed en strak maakt; met tandem Christophe, Mickey op gitaar, Tino met zijn zalige bass tunes, het uitzinnige drumspel van Seven en de bezwerende metal vocals van Franky.
Het sterke ‘Dark Passenger’uit All Kings beukt ondertussen los door de geluidsmuur. En, jazeker; ‘I wanna life forever’, maar dan wel op de tonen van deze geweldige band. Franky’s sterk gevarieerde metal stem komt in dit nummer maximum tot zijn recht.
‘Ammunition’ en ‘Hot summer’ uit ‘Feed them with a brick’ het publiek loodst het publiek feilloos naar het snoeiharde slotakkoord. Mikey trakteert de oudere youngsters op de eerste rij ondertussen op een shotje whisky uit Mikey’s bar. Vanuit deze warme gloed volgt alweer een hoogtepunt. De ‘Vampires are Lucky’ intro … laat het publiek smachten naar wat volgt. Waarna ‘Suck my energy’ zich gebald opbouwt om voluit los te barsten. Nu gaat het dak er echt vol af!
Ook bassist Tino Di Martino gaat volop en belandt boven op het publiek, Franky tart de geluidsmuur en scandeert, samen met het publiek de tekst voluit. Slammen, diven, bangen … iedereen gaat total loss nu. De Casino davert op zijn grondvesten! De zaal brult elke noot mee, het is genieten alom!
Als afsluiter weerklinkt het prachtige krachtige ‘Black Fuel’, waarna iedereen vol enthousiasme nageniet! Het was zo één van die avonden in de Casino waar nog lang over nagepraat zal worden. Want ‘Channel Zero’, kwam, zag en overwon. Deze band klink na 30 jaar nog steeds even waanzinnig en overtreft met gemak de generatie barrieres met hun krachtige en unieke sound.
Het dak ging eraf, zoals Franky eerder beloofde! Van tiener tot vijftiger, iedereen keerde vol adrenaline huiswaarts met dat zaligmakend memorabel gevoel om een ‘fucking awesome band’ gezien te hebben!
Last but not least, wil ik zeker de opener ‘Temptations for the Weak’ niet vergeten. Met hun sterke solide sound staken zij de vlam in de pijp. Het publiek genoot.
Zeer sterke frontman met mooie open presence, een solide en gevarieerde metalsound en een sterke interactie met het publiek. Samen met Channel Zero zorgden zij voor gebalde rock’n’roll avond. Deze avond vol metal mokerslagen bleek de ultieme reden om uit je kot te komen!
- Ben Nys -