De bijna 24-jarige Coely Mbueno wist moeiteloos twee avonden de concertzaal van De Casino in Sint-Niklaas te vullen. De Antwerpse jongedame staat onder de artiestennaam Coely op het podium en wist zich in enkele jaren tijd op te werken tot nationale bekendheid. Na slechts één jaar rap ervaring tekende ze op 17-jarige leeftijd haar eerste platencontract (RAAH – The Soulful Yeah). Dit jaar verscheen haar eerste echte langspeler op de muziekmarkt: Different Waters.
Live werd de frontvrouw alias rapster bijgestaan door een heuse liveband. Naast de bij hiphop voor de hand liggende DJ stonden vanavond dus ook een gitarist, bassist en drummer mee op het podium. Dit was qua entertainmentgehalte een duidelijke meerwaarde. Het is altijd leuker om naar een goedgevuld podium dan naar een halfleeg podium te kijken. De muzikanten verzorgden echter niet alleen de show, de nummers werden ook vol overtuiging gebracht. De drummer en de bassist maakten samen de groove en gaven de gitarist de kans om af en toe een lekkere solo tussen Coely’s teksten te spelen.
DJ Ephonk stond, grotendeels werkloos door de aanwezigheid van de anderen, de teksten mee te zingen en een hiphopfeestje te bouwen -met vele gebaren- vanachter zijn draaitafel. Denk Coely zelf -uitgedost in een te grote jaren ’80 parka- er nog bij: alles samen was dit een geslaagde performance.
Bij de nummers Regulator en Toothpick BLVD kwam er wat testosteron op het podium om met Coely te ‘battlen’. DVTCH NORRIS vergezeld de rapster op haar meeste shows en bouwde ook nu mee aan het feestje, samen met nog 2 andere rappers. Don’t Care werd uit volle borst meegebruld door het overwegend jonge publiek en op de oproep “Bounce, bounce, bounce!!” van Dvtch Norris werden de armen in de lucht gesmeten.
All I do zette de zaal reeds in beweging, bij Magic Carpet sprongen Coely en Norris duchtig in het rond. De stevige gitaarrif bepaalde duidelijk de sfeer en met een leuke solo aan het einde was dit een nummer dat volledig ‘af’ was.
Publiek zet Coely in de schijnwerpers
Coely verdween van het podium, waarop DVTCH NORRIS te kennen gaf dat ze enkel terug zou komen als de hele zaal zijn zaklamp -op de gsm- liet oplichten richting podium. Spontaan floepten de lichtjes aan en werd de pikdonkere zaal ineens vanuit de zaal náár het podium verlicht ipv. omgekeerd. Dit was een leuk effect en Coely zelf kwam uiteraard weer ten tonele.
Ze bracht het nummer Wake Up Call, enkel begeleid door een piano (op backtrack). Hier kregen we te horen dat ze over een krachtige stem beschikt, die volgens ons nog een pak beter tot zijn recht zou komen als ze dit soort nummers ingetogen zou (kunnen) zingen. Nu hebben we de indruk dat de kracht in haar stem alle subtiliteit wegblaast -wat jammer is-, maar we zien ook de toekomstmogelijkheden en het groeipotentieel van de jonge artieste.
The Rise vormde samen met Celebrate het ultieme bisrondje, dat hartelijk onthaald en luidop meegezongen werd. Na een 70-tal minuten was het concert reeds afgelopen en dat was misschien net te kort voor ons.
Wij hopen dat Coely in de toekomst, naast de pure hiphop nummers waarin ze soms wat ‘stoer en schreeuwerig’ overkomt, nog wat aan haar stem schaaft. Op die manier kan ze ook werkelijk gaan zíngen en kan ze bijvoorbeeld soulnummers aan.
In ieder geval respect voor de flair waarmee deze jonge artieste op het podium staat en met de muzikanten en het publiek omgaat alsof ze al 30 jaar niets anders doet. Na de show nam ze ook nog eens ruim een uur de tijd om met de vele aanwezigen jongeren op de foto te gaan en handtekeningen uit te delen, you go girl!