Wat te doen als er ineens een bende niet zo goede acteurs op je podium staat die je op de koop toe nog eens constant beboeten? Regisseur Willem-Frederik Delentedecker zat met zijn handen in het haar. De agenten van "het leven zoals het is: de wijkagenten" willen theater maken. Ze worden al een tijdje gevolgd door een televisieploeg en hebben zo al 600 afleveringen gedraaid. Maar nu is het tijd voor het grote werk. Winnie, de enige vrouw in het team, heeft al vast een gigantische garderobe aangeschaft en ziet het helemaal zitten. Commissaris DHondt hoopt enkel dat er maar genoeg pauzes en eten voorzien is zodat hij niet gaat verhongeren. JP is helemaal in de wolken van Winnie en probeert haar dan ook constant voor zich te winnen. Junior, laat het allemaal maar een beetje over zich gaan en is precies toch wel een beetje zenuwachtig.
Met deze losgeslagen bende moet Willem-Frederik dus aan de slag. Niet zo gemakkelijk als JP hem constant beboet en heel de tijd klaagt over de Franse termen die in theater gebruikt worden. Hij besluit te beginnen met enkele oefeningen. Het is nog erger dan hij gedacht had. Al snel slaat de overacting en slechte timing om in een ruzie. Willem-Frederik is helemaal in de wolken door het zien van echte emoties en vraagt hen het moment vast te houden. De acteurs niet goed wetende wat bij bedoelt, gaan rustig door met de overacting.
Na enkele dagen repeteren op een leeg podium is het tijd voor het echte werk. Het podium is veranderd in een prachtig kantoor en de agenten voelen zich ineens veel meer op hun gemak. Maar net als ze willen beginnen, blijkt Winnie haar portefeuille gestolen te zijn. De dader moet iemand van hen zijn, maar wie? De agenten vallen terug in hun originele rol en gaan al snel aan de slag met de ondervragingen. Zullen ze erin slagen de dader te vinden? Geraakt het theaterstuk nog op tijd af? Of geeft de regisseur na lang proberen er de brui aan? Er is maar één manier om dit te weten te komen, gaan kijken!
"Het leven zoals het is: de wijkagenten" werd gebaseerd op de populaire tv-reeks "De buurtpolitie". De Producent Uitgezonderd. Theater! was hier niet aan zijn proefstuk toe. Eerder maakten ze al parodieën op Boer zoekt vrouw en Komen Eten. James Cooke had iets meer chance dan Willem-Frederik en kreeg voor het theaterstuk echte ervaren acteurs om mee te werken. Samen met scenarist Brik van Dyck slaagde hij erin een fantastische komedie van het stuk te maken. Wie ook wel benieuwd waren naar het resultaat, was de volledige cast van de buurtpolitie. Zij kwamen alvast een kijkje nemen op de première afgelopen vrijdag in het Fakkelteater. Maar zij waren niet alleen, ook collega's, vrienden en familie kwamen de acteurs alvast een hart onder de riem steken.
Het duurde niet lang voor de wijkagenten de het publiek op de hand hadden. Het contrast tussen de personages zorgde voor leuke scènes en de ietwat clichématige typpetjes maakten het stuk enkel maar hillarischer. Peter van de Velde speelde de conservatieve ervaren wijkagent Jean-Paul "JP" Dubois. Hij is getrouwd en heeft vijf kinderen maar toch staat hij zot van Winnie. Winne "Winnie" Van Saet is een alleenstaande moeder die haar mannetje wel staat tussen haar mannelijke collega's. Ze werd vertolkt door Kadèr Gurbuz, die net zoals het personage haar mannen wel aankan. Maar niet alleen JP heeft een oogje op haar, ook de regisseur Willem-Frederik Delentedecker, gespeeld door Peter Bulckaen, ziet haar wel zitten. Maar het feit dat André bij hem woont speelt niet echt in zijn voordeel. Jo hens was niet alleen de jongste van de acteurs, ook in zijn rol was hij de "Junior" van de hoop. Hij nam de rol op zich van Stijn Francken of hoe zijn collega JP hem graag noemde "FranckenStijn". Commissaris Albert "De Woef" Dhondt volgde zijn vader op als commissaris van het korps. Hij heeft altijd een immens grote honger en wilt dus constant een kleinigheidje voor tussendoor. Luc Caals, een beetje de pater familias van het kwintet, mocht daarom de rol van de leidinggevende op zich nemen.
De rollen waren de acteurs op het lijf geschreven. Peter van de Velde zijn mimiek is goud waard en liet het publiek meermaals in lachen uitbarsten. Ook de andere acteurs hebben stuk voor stuk een pracht van een prestatie neergezet. Van ons krijgen ze alvast allemaal een dikke pluim! Wij hebben van het begin tot het einde kunnen lachen. De climax kwam in het tweede deel van het stuk, waar het publiek ondertussen toch al wel met een zere buik moet hebben gezeten. Gelukkig zorgde Jo Hens met zijn personage even voor een gevoelig momentje zodat onze lachspieren even konden ontspannen. Het stuk eindigde met een heuse medley van passende liedjes die nog even een feeststemming onder de genodigde bracht. Achteraf werd de première afgesloten met een hapje en een drankje waar de cast alle lof kon ontvangen.
Kijk jij thuis altijd naar de buurtpolitie en wil je de parodie op de serie ook wel eens bekijken? Kijk je er niet naar, maar ben je wel benieuwd naar de lachwekkende versie van deze fantastische cast? Ga dan zeker eens een kijkje nemen in de rode zaal van het Fakkelteater. Je kan het stuk nog bewonderen tot en met 24 januari.
