Hoeft een zanger als Enrique Iglesias nog een introductie? Wie kent er zijn megahits als “Hero” en “Escape” nu niet, om maar te zwijgen van zijn duet “Could I have this kiss forever” met Whitney Houston. Hij verkocht maar liefst 40 miljoen albums over heel de wereld en vormt samen met de voormalige tennisbabe Anna Kournikova een koppel. Met “Insomiac” brengt Enrique Iglesias zijn 8ste studioalbum en 4de Engelstalige album uit.
Het openingsnummer van de CD wist ons niet echt te bekoren. Hoewel het nummer “Ring My Bells” blijft hangen in het geheugen, gaat het nummer gebukt onder te talloze herhalingen. Ook het refrein valt ons tegen en had iets meer power mogen krijgen. Schoenmaker blijft bij je leest, past alvast niet bij het 2de nummer “Push” van Enrique Iglesias. Hij experimenteert met een nieuw genre, R&B, en doet dat met groot succes.
Waarom “Do You Know (Ping Pong Song) “zo’n succes werd? Redenen genoeg, allereerst is er de gewaagde maar toch geslaagde achtergrond, waar je een pingpongballetje hoort. Ook de krachtige melodie en tekst die achter het nummer steekt werkt zeker aanstekelijk en daarbovenop blijft het nummer na de eerste keer al hangen in het geheugen. De perfecte mix voor een megahit, waarmee Enrique na een korte afwezigheid zijn plaats in de muziekbusiness terug innam.
Met de breekbare ballade “Somebody’s Me” , een nummer over een verloren liefde, verovert hij alvast menig vrouwenharten. Voor het eerst op de CD horen we hier ook de echte muzikale capaciteiten van Enrique, en deze blijven nog steeds verbazingwekkend. “On top of You” gaat over, hoe kan het ook anders, seks. Het nummer heeft een erg verleidelijke, zwoele sound. Maar spijtig genoeg is door het achtergrondgeluid dat trekt op een sirene het nummer toch niet zo perfect als het lijkt.
Het nummer “Tired of Being Sorry” begint alvast met een prachtige intro en ook het vervolg van het nummer wordt op een schitterende wijze neergezet door Enrique. Ongetwijfeld samen met “Do You Know” de beste nummers op het album. Het is dan ook de perfecte opvolger voor de Ping Pong Song. In het nummer “Miss You” komt de Spaanse afkomst van Enrique naar voren. Hij wordt beschouwd als van de meest populaire mannen bij het vrouwelijk geslacht, en is dan ook gegeerd wild bij vrouwen. Maar of hij ook droomt van deze vrouwen betwijfelen we alvast na het nummer “Wish I Was your Lover”. Het nummer is geschreven voor zijn enige en grootste liefde Anna Kournikova.
Naarmate het album vordert, worden ook de nummers beter en beter. Na het minder goede begin volgen de tedere ballades en de zwoele uptempo songs elkaar in sneltempo op. Met “Little Girl” raakt hij dan ook de gevoelige snaar bij de luisteraars en waren we helemaal verkocht. Om ons niet helemaal te laten wegdromen, zorgt Enrique voor de perfecte afwisseling en brengt hij met “Stay Here Tonight” een leuke uptempo song, een variant op zijn favoriete genre, pop.
Ook het vervolg van het album mag er zijn. Met “Sweet Isabel” en “Don’t Forget About Me” brengt hij weer typische Enrique songs op de markt die je net niet doen wegdromen. Na het horen van “Do You Know”’ zal ook “Dimelo” je bekend in de oren klinken. De Spaanstalige versie van “Do You Know” spreekt alvast tot de verbeelding en doet het er niet toe of je het Spaans nu machtig bent of niet . Het is niet het enige nummer dat we in het Engels en in het Spaans terugvinden op de CD.
Ook “Somebody’s Me” krijgt met “Alguien Soy Yo” een Spaanstalige versie net zoals “Tired Of Being Sorry” met “ Amigo Vulnerable”. Dat Enrique een rasechte latin zanger is, bewijst hij alvast met deze Spaanse versies. Ze bezorgen een andere dimensie aan de nummers en zorgen ervoor dat het allemaal wat spannender en mysterieuzer wordt. Een goede keuze dus om ze in 2 talen uit te brengen.
Jammer genoeg zorgt Enrique met een remixversie van “Hero” voor een afsluiter in mineur. De prachtige ballade waarmee Enrique een wereldhit scoorde, werd omgetoverd tot een licht techno nummer. Hierdoor verliest het nummer alle tederheid en komt ook de stem van Enrique niet meer tot uiting, een voor ons niet geslaagde remix. Desalniettemin wist het totaal beeld van het album ons wel te bekoren. “Imsoniac” behoort zeker tot de betere albums van Enrique al had er wel wat meer variatie en verrassende wendingen op het album mogen staan.