Los uit de pols.
De Fonnefeesten, dat is het gratis broertje van de Lokerse Feesten, gelijktijdig gehouden en pakweg 200 meter van elkaar verwijderd. Enkel in het Waasland kan je dat nog commercialiseerbaar en interessant maken. Dat de combinatie werkt, getuigen de volle pleinen bij beide festivals. Wij pikten voor u op 3 augustus een concert mee van de band die in de jaren negentig de gipsy muziek aan het grote publiek presenteerde.
De Gipsy Kings by Diego Baliardo. Het is wat natuurlijk, als je een achtervoegsel moet gebruiken na je groepsnaam. Op de Fonnefeesten stonden de Gipsy Kings in een bezetting met origineel lid Diego Baliardo en heel veel familieleden. Dezelfde band toert in andere bezettingen op hetzelfde moment rond op andere continenten. Weinig bands die hen dat nadoen …
Ze brengen wel helemaal wat je verwacht: zes (!) gitaren en een strakke ritmesectie dompelen je onder in de gipsy cultuur en muziek. Het vingervlugge gitaarspel en de losse polsen waarmee ze die betoverende klanken uit hun gitaren toveren, zouden bij u en mij leiden tot RSI en zware polsblessures, maar zij beroeren die gitaren alsof er doorlopend kleurrijk gedanst wordt rond verre zuiderse kampvuren. Een behoorlijke prestatie in Belgisch regenweer. Bamboleo en Baila Me gaven het publiek alvast het dans-vuur want getooid in (de gratis uitgedeelde) rode regenponcho’s leek het wel alsof het plein de vuurkorf was waarvoor de band wervelend speelde. De Gipsy Kings vonden het zelf zo merkwaardig dat er selfies en foto’s genomen werden (als je met zes gitaristen op het podium staat, is dat ook gemakkelijker dan wanneer je daar in je eentje staat natuurlijk). Toegegeven, na vier nummers heb je het gevoel dat je dat vijfde nummer precies al eens gehoord hebt, maar als het gaat om een feel good feestje bouwen, dansbaar, vrij, open en passioneel, wel nodig dan de Gipsy Kings maar uit.