Eric Goens ontvangt in de vierde aflevering van Het huisolympisch turnkampioene Nina Derwael. Haar hele leven staat in het teken van het turnen; alles en iedereen moet wijken. Het huis met Nina Derwael, olympisch kampioen aaibaarheid én koppigheid, 24 uur over vallen en altijd weer opstaan.
Dutje
Eric pikt Nina met zijn busje op in de Topsporthal in Gent. Ze werkt nog een zware training af en loopt Eric dan tegemoet. “Ik heb altijd een beetje schrik als ik je training face zie”, zegt hij met een bang hartje. “Ik ben altijd geconcentreerd als ik train”, antwoordt Nina terwijl haar charmante glimlach verschijnt.
Het talkpoeder hangt nog aan Nina’s benen terwijl het gezelschap naar Het huistrekt. De weg naar de Olympische Spelen in Parijs in 2024 is nog lang, maar dat betekent niet dat de trainingen nog niet zwaar zijn. Het duurt dan ook niet lang vooraleer Erics busje een vermoeide Nina in slaap wiegt.
Koppig
Na een welverdiend dutje komt Nina aan in Het huis en begint ze aan het middagmaal. In de keuken vertelt ze over het moment dat ze van Sint-Truiden naar Gent verhuisde voor haar turncarrière. Ze was toen amper elf jaar oud. “Niets kon me tegenhouden. Ik heb veel geweend, omdat mama me niet wou laten gaan. Maar het heeft gewerkt, want ik ben wel mogen vertrekken”, lacht Nina.
De koppigheid van kleine Nina veranderde langzaam in het doorzettingsvermogen van een groot turnkampioene. Wat vroeger erg was, is nu een kwaliteit geworden. Toch vertoonde haar pantser even barstjes en liep ze bijna weg van de Topsportschool. “Op mijn zeventiende had ik mezelf zo’n hoge druk opgelegd. Alles moest meteen lukken op training. Natuurlijk gaat dat niet en dan ben ik mezelf tegengekomen.” Maar Nina werkte door, omdat ze het zichzelf nooit had vergeven mocht ze gestopt zijn.
Te groot
Hoewel Nina nu het boegbeeld van het Belgische turnen is, werd ze bijna niet toegelaten bij Sport Vlaanderen. Bij de zogenaamde talentidentificatie kreeg ze ooit een negatief advies door haar lengte, met andere woorden: Nina was niet geschikt voor turnen.
“Ik weet niet of ze me vroeger zouden hebben aangenomen als ze wisten dat ik 1,71 meter ging worden”, zegt ze. “Ik hoop dat ze die criteria aanpassen, want ik ben het beste voorbeeld dat je niet het stereotiepe, kleine meisje moet zijn om te kunnen turnen.”
Drie musketiers
In de kinderkamer blikt Nina terug op haar jeugd en de vele opofferingen die zowel zij als haar familie heeft gedaan voor haar turncarrière. “Mijn oma heeft er voor gezorgd dat ik heb kunnen doen wat ik graag doe en dat ik mijn volle potentieel optimaal kon benutten. Omdat mijn ouders fulltime werkten, heeft mijn oma haar rijbewijs behaald op haar vijftigste, zodat ze me elke dag naar de training kon brengen”, vertelt een ontroerde Nina.
Ook met haar mama Marijke heeft Nina een opmerkelijke relatie. Ze kibbelen vaak, maar hebben elkaar toch zo hard nodig. Oma Christiane, mama Marijke en Nina vormen de drie musketiers: er komt niets of niemand tussen hen in.
Waar twijfelt Nina nu nog steeds over? Waarover zal ze de rest van haar leven kwaad blijven? Wat is het grootste geheim uit haar jeugd? Wat is er met Nina’s peperdure winterjas gebeurd? En slaagt ze erin om haar kunststukje vanop de Olympische Spelen in Tokio opnieuw op te voeren in Het huis?
In de volgende afleveringen ontvangt Eric Goens in Het huis zanger Sam Bettens, CD&V-voorzitter Sammy Mahdi, zanger Stijn Meuris en dj Regi Penxten.
Het huis met Nina Derwael: maandag 2 januari om 20.40 uur op Eén.