In de vijfde aflevering van Blind Getrouwd, op zondag 14 maart om 19.55 bij VTM, verblijven de koppels nog steeds op Kreta voor hun huwelijksreis. Ze brengen nu een kleine week 24u op 24u in elkaars gezelschap door. Dat zorgt zeker voor significante stappen voorwaarts in het kennismakingsproces, maar hier en daar wordt toch ook voorzichtig een stapje terug achteruit gezet. Na de hoge doses adrenaline en serotonine van die eerste huwelijksdag begint bij sommige koppels toch de twijfel toe te slaan.
Bij Candice en Marijn blijft vooral de euforie overheersen. Zowat elke jacuzzi die ze tegenkomen wordt door hen onveilig gemaakt, ook wanneer het koppel zich voor enkele dagen verplaatst naar het buureiland Santorini. Marijn blijft grote fan van zijn flapuit-bruid: “Candice neemt geen blad voor de mond, ze is gewoon wie ze is en dat charmeert mij wel. Ze is echt iemand waar ik verliefd op kan worden. We zijn nog maar zeven dagen getrouwd, dus nu is dat moeilijk te zeggen, maar op dit moment is alles aanwezig wat daarvoor nodig is.” Ook Candice blijft uiterst positief, al zetten die wijdse vergezichten over de Middellandse Zee haar af en toe wel aan het denken: “Ik vind het soms wel moeilijk omdat ik zo lang alleen ben geweest. Samenzijn met Marijn doet me soms toch automatisch terugdenken aan mijn vorige relatie. Dan denk ik: ‘oei ik hoop niet dat het ook zo iemand gaat zijn’. Ik hoop dat we zo verder kunnen blijven doen en dat er geen stress bijkomt. En dat het samenwonen binnenkort ook goed verloopt.”
Davy amuseert zich goed met zijn kersverse vrouw, maar is zich heel bewust van het feit dat Hanne het moeilijk heeft met de vele stiltes die hij laat. En toch kan hij ook met Hanne diepgaande gesprekken voeren over zijn stotterprobleem. “Als dat echt zo moeilijk is voor hem, vind ik het wel knap dat hij dat nu aan mij vertelt”, vindt Hanne. “Hij stelt zich wel kwetsbaar op. Ik sta er ook niet bij stil dat Davy een soort constante druk ervaart als hij iets wilt zeggen en het komt er niet uit zoals hij wilt.” Davy is blij dat hij dit soort gesprekken met zijn vrouw kan voeren: “Om zo’n serieus onderwerp aan te raken op zo’n korte tijd, ik vind dat persoonlijk wel straf.”
Dennis was meteen verkocht toen hij zijn vrouw Nathalie voor de eerste keer zag in de trouwzaal van Hemiksem. En dat enthousiasme is alleen maar gegroeid. Hij zou al veel lichamelijker willen zijn, maar Nathalie blokt dat voorlopig wat af. Tijdens een wijnproeverij in de bergen neemt de frustratie van Dennis de bovenhand: “Ik zat niet goed in m’n vel, was mezelf wat verloren. Ik kan Nathalie nog altijd niet goed lezen. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben dat niet gewend. Onmacht. En zo kwam ik in een negatief denkpatroon terecht.” Nathalie probeert te relativeren: “We zijn nu een week samen. Ik denk dat het normaal is dat er eens wat mindere momenten zijn. Dat zijn ook dingen die we van elkaar gaan moeten leren.”