Roísín Murphy, Death From Above 1979, Blaudzun en meer
Vandaag worden elf nieuwe acts aan het programma van Down The Rabbit Hole toegevoegd. o.a. Rósín Murphy, Death from Above 1979, Blaudzun en Clark komen naar het festival dat 26 – 28 juni 2015 plaatsvindt in de Groene Heuvels in Beuningen (GLD).
De eerste editie van Down The Rabbit Hole was met zo'n 10.000 bezoekers een groot succes. Ook dit jaar bestaat het festival uit drie tenten waarin het muziekprogramma zich vanaf het begin van de middag tot diep in de nacht afspeelt. Daarnaast zijn er diverse gebiedjes met elk hun eigen sfeer, aankleding en uitstraling en worden het bos en meer ook bij het festivalterrein betrokken. Nieuw dit jaar is dat de vrijdag een volledige festivaldag wordt en dat bezoekers al op donderdag naar het terrein kunnen komen om hun tent op te zetten. Voor Down The Rabbit Hole worden alleen drie-dagenkaarten verkocht.
Vandaag worden de volgende namen aan het programma toegevoegd:
Róisín Murphy: De klasse van Róisín Murphy druipt met dikke druppels van de dansvloer. Als wederhelft in het dancepopduo Moloko stond ze in het staartje van de grungy Nineties garant voor de ideale concertdate en gaf die status ook als solo-artiest in dit millennium niet meer uit handen. Stijlicoon Murphy weet precies wat heet of sleets is en giet dat moeiteloos in picture-perfect electropop, disco en house met een vintage futuristische twist.
Death From Above 1979: Is er leven na Death From Above 1979? De gelijknamige docu over de opkomst, ondergang en herrijzenis van de onverbiddelijk rockende dancepunkers beweert van wel, en ook hun recente shows brullen volmondig van yes. Dat was ooit wel anders. Sebastien Grainger en Jesse Keeler rukten in 2006 ineens de stekker uit hun gouden toekomst, om vorig jaar doodleuk de net aangeveegde porseleinkast te crashen met het album The Physical World. Dat die plaat verre van een flauw zakkenvullertje is, bevestigt met klem waarom Death From Above 1979 door een hele generatie als lichtend voorbeeld wordt beschouwd.
Blaudzun: Bestaan wonderen? Geef Johannes Sigmond een festivaltent en kijk wat er gebeurt. De magie van Blaudzun is niet zo snel in een paar zinnen te vatten, want gevoel en emotie en alles. Sigmond leverde vorig jaar met Promises Of No Man’s Land alweer zijn vierde Nederclassic af, zoals altijd gevolgd door een shitload aan prijzen. De singer/songwriter en zijn veelkoppige liveband hebben Hollands glorie met twee handen in het nekvel en laten dat met overweldigend enthousiasme alle hoeken van het podium zien.
Oscar and the Wolf: Gevoelvolle alternative pop met een electrobite gaat er Down the Rabbit Hole in als peperkoek, helemaal als die geserveerd wordt door onze onderburen uit het patattenwoud. Frontman Max Colombie en zijn Gentse vrienden hebben met het platina debuut Entity de kriebelbaardfolk van de begindagen afgeschud, maar spinnen hun prettig moody geluid nog altijd rond de liefde op de lijn tussen hunkeren en haten.
Clark: Clark is een wonderkind voor het leven. De producer weigert zich op één stijl of genre vast te pinnen, want waarom zou je elke dag dezelfde beat bakken als er nog zo veel nieuws te ontdekken valt? Electro, ambient, post-rock, klassiek, minimal en zijn eeuwige liefde techno lopen in Clarks verhalen over mens en machine dwars door elkaar heen. Geen wonder dus, dat hij al sinds 2001 bij het gerenommeerde label Warp Records zit, waar de Brit als een van de onbetwiste main events volledig de vrije hand krijgt.
Ghostpoet: De rhymes van Ghostpoet komen recht uit een boordevol bewustzijn stromen. Het rake, intelligent gesproken woord van de Zuid-Londenaar beperkt zich niet tot het doodgetrapte pad in de grote boze innercity, maar gaat ook regelmatig kopje-onder in de krochten van een geplaagde ziel. Klinkt serieus, maar de grote kracht van Ghostpoets experimentele hiphop is zijn gevoel voor sfeer, van diep en donker tot onbeschaamd funky als een moeder. Voor zijn nieuwe, steverige werk neemt Ghostpoet naar Down the Rabbit Hole een heuse band mee, die zijn flow meer kracht dan ooit komt bijzetten.
Omar Souleyman: Met Omar Souleyman is het feest aan. Zijn discografie – 500+ albums en counting – staat al vanaf het begin met twee benen in de dabke, een wervelende rondedans waarbij de oed, mijwiz, synth en drumcomputerbeats de maat in volle overdrive gooien. De goedmoedige Syriër groeide in zijn thuisland via ontelbare bruiloften en partijen uit tot megaster en is inmiddels ook in de rest van de festivalwereld een immer welkome gast. Wat heet: de sultan van de Syrische techno mag niet alleen duizenden breed grijnzende partypeople tot zijn fans rekenen, maar krijgt ook fijnproevers als Björk, Damon Abarn en Four Tets Kieran Hebden op de banken.
Rhye: Robert Hannibal en Mike Milosh veroorzaakten twee jaar terug met het hoogst mysterieuze Rhye een kleine tsunami in online sferen. Natuurlijk vanwege de sensuele nu-soul van hun late-nightbroeier Woman, maar met name omdat de vocals niet van een ongenaakbare souldiva, maar van de op-en-top mannelijke Milosh bleken te zijn. Die vergissing is snel gemaakt en al even vlug vergeten, want ook nu de kat uit de zak is staat Rhye’s troostende r&b nog steeds als een huis. Evenals hun ijzersterke shows met zeskoppige band en strijkers, waarbij die ontroerend mooie stem nog maar het begin is.
Benjamin Booker: Echte muziek doet een beetje pijn. Blaren van botte snaren, dovemansoren van fanboys en -girls op de eerste rij; Benjamin Booker kent het allemaal. Als afgestudeerd muziekjournalist weet de Amerikaanse singer/songwriter dat echte schoonheid met blauwe plekken en bebloede knokkels geboren wordt. Booker tourde het afgelopen jaar vrijwel zonder pauze om zijn debuut live naar de mensen te brengen, en werd door Jack White en alleman uitgeroepen tot de nieuwe messias van de rumblerock.
Orkesta Mendoza: Deze bigband uit Tuscon, Arizona rond multi-talent Sergio Mendoza blaast je met psychedelische mambo en cumbia compleet uit je slippers. Mexican-style, dus met genoeg timbales en mariachitrompetten om de thuisblijvers in Nijmegen met schuddende heupen wakker te krijgen. Naast Mendoza en de box-stomping zanger Salvador Duran is Orkesta Mendoza in hun volledige bezetting wel twintig man sterk, zoals dat back in de goede oude hoogtijdagen van de Cubaanse mambokoning Pérez Prado niet meer normaal dan was. Maar die speelde weer geen covers van Fleetwood Mac.
GANZ: De ster van GANZ is rijzende. En hoog ook, want op de vleugels van zijn messcherpe remixes van scenedarlings als AlunaGeorge, A-Trak en Flume gaat de Nederlandse producer Jordy Saämena
momenteel interstellair de lucht in – van een succesvolle tour in de Pacific tot aan de tipsterparade SXSW en Miami’s Winter Music Conference aan toe. Saämena’s eigen werk heeft bass als onverwoestbare basis, maar schakelt moeiteloos van gechillde r&b tot blockbangende trap en hiphop. Veelzijdig, stronteigenwijs en altijd in voor een feestje; GANZ is een exportproduct om trots op te zijn.
Binnenkort volgen meer bevestigingen en op http://www.downtherabbithole.nl/ is een uitgebreide omschrijving van bovenstaande acts te vinden.
Eerder werd al bekend dat o.a. Damien Rice, The War on Drugs, Iggy Pop, FKA twigs, Alabama Shakes, The Gaslamp Killer Experience, Max Richter en Motorpsycho naar Beunigen afreizen.
De kaartverkoop verloopt via www.ticketmaster.nl. Er worden alleen driedagen-kaarten verkocht waarbij een plek op de tentencamping is inbegrepen. Een ticket kost slechts €125,- (excl. servicekosten) en bovendien is er een een speciale groepskorting: wie met 12 mensen komt betaalt 10 kaarten.
Voor wie niet met een eigen tent wil komen, zijn er op het Rabbit Resort diverse andere overnachtingsmogelijkheden waaronder volledige ingerichte tipi's, FestiTenten, pipowagens, PodPads en nog veel meer. Zelfs kamperen óp het water is mogelijk. Het volledige aanbod en reserveren kan hier. Het is ook mogelijk om met een eigen camper, caravan of vouwwagen te komen. Hiervoor is een aanvullend Camper Camper ticket noodzakelijk. Deze is verkrijgbaar via Ticketmaster.