Kim Gijsbrechts

Na een vermoeiende eerste dag ziet ook dag twee er veelbelovend uit met weer heel wat grote namen op de planning.

De klok slaat net 13u als we het festivalterrein opnieuw betreden. Het eerste optreden op de Main Stage staat namelijk al gepland om 14u10. De opener voor vandaag is Dominic Harrison, beter gekend als Yungblud. Deze zanger met Britse roots raakte vorig jaar bekend bij het grote publiek dankzij zijn super catchy hit ‘I Love You, Will You Marry Me’. Met nog maar een miezele zes singles op zijn palmares en 19 jaar op de teller, is het niet mis voor deze jongeman om als opener te mogen aantreden op de Main Stage. En dat doet hij ook met volle overtuiging en goesting. Gekleed in een roos-zwart gestreepte trui met matching roze sokjes werpt hij zich over het podium. Dat ondanks enkele technische probleempjes met zijn microfoon en oortje. Hij gooit hij zich met volle overgave in het, door technische problemen, iets minder geslaagde ‘I Love You, Will You Marry Me’, het cynische ‘Anarchist’ en het rappende ‘California’. Zijn energielevel blijft gedurende de hele performance op peil en waterflesjes en een microfoonstandaard moeten er aan geloven. Wie weet krijgt deze brok energie binnen enkele jaren wel een later slot toegewezen?

Het meest verrassende optreden van de dag is met zekerheid Beth Ditto, de voormalige Gossip zangeres. De Amerikaanse is simpelweg gestoord. In haar glanzende rode jurk staat ze schertsend op het podium zonder énige vorm van schaamtegevoel. Snuiven in de micro, een boer laten of zelf even met de handdoek tussen de benen en onder de oksels. Geen enkel probleem voor Ditto! En het publiek smult ervan. Zeker als ze dan nog haar beste Duits boven haalt en een liedje over ‘Hamburg’ begint te zingen. Naast haar bekende nummers ‘I Wrote r The Book’ en ‘Fire” natuurlijk. Als ze tegen het einde van haar optreden onflatteus van het podium krabbelt en zich vervolgens door het publiek waadt, wordt de menigte helemaal gek. Een gelukkige enkeling vangt zelfs een kus van de zangeres. Dat deze vrouw kan zingen, staat als een paal boven water. Wat een stem! Dat deze vrouw kan entertainen, is bij deze ook duidelijk geworden.

Niet enkel op het terrein is het festival op gang. Tussen de optredens door worden in de persruimte verrast met een kort impromptu optreden van nieuwkomer Eli. Gisterenavond stond hij nog als opener op het Alternastage. Nu brengt hij een prachtige akoestische versie van zijn goed scorende song ‘Change your Mind’ waarbij je niet anders kan dan wegsmelten in zijn zeemzoete stem. Blij om toch nog wat te hebben meegekregen van deze upcoming artist. Rock Am Ring is dan ook keuzes maken. Met drie podia en tal van fantastische artiesten voelt kiezen bijna als verliezen. De dag vliegt voorbij en Kaleo neemt zijn plek in op de Main Stage. Hun grootste hit ‘Way Down We Go’ geeft een voorproefje naar de rest van hun repertoire er uit ziet, of beter gezegd klinkt. Met zijn diepe donkere stem heeft zanger JJ Julius Son niet veel nodig. Zijn stem en voorkomen geven een kleine Johnny Cash achtige vibe af. Er is echter maar weinig interactie met het publiek. Dat geeft met momenten, bij name tijdens de rustige nummers, wat rumoer in het publiek. Het is goed dat basgitarist Daniel Kristjansson deze job overneemt van de zanger. Hij springt en pept iedereen op. Al moet gezegd worden dat het voornamelijk Duitse publiek niet veel nodig heeft. Het kleinste gebaar of teken is voldoende om het volledige eerste veld klappend en zwaaiend te krijgen.

En dat heeft Snow Patrol ook door. Na een zes jaar afwezigheid is deze Noord-Ierse/Schotse alternatieve rockband weer back in Germany. En daar lijken ze oprecht gelukkig mee. Big smiles verschijnen op de gezichten van de groepsleden als het Duitse publiek wild gaat van enthousiasme (zelfs na de kleinste aanmoediging). Alle bekende nummers passeren de revue, ‘Take Back The City’, ‘Shut Your Eyes’ en ‘Just Say Yes’. En al zeggen de titels je misschien niet meer direct iets, de lyrics stromen moeiteloos terug door je lippen. Even lijkt het alsof ze nooit zijn weggeweest. Met hun zevende studioalbum ‘Wildness’, released op 25 mei 2018, was dit maar een voorproefje van what is next to come van deze sympathieke heren.

En net zoals Ditto een shout out deed naar haar collega artiesten. “Give it up for Snow Patrol! Give it up for Muse!” is ook voorman Gary Lightbody vol lof over collega Muse. “Muse is one of the best livebands ever. You are in for a treat!” En gelijk had hij. Het hoogtepunt van de dag. Geen woorden kunnen eigenlijk omschrijven wat een overweldigende performance Muse neerzette op RAR 2018... Deze keer was het mijn beurt voor een big smile. De gitaarriffs, songs, stage,…. alles was on point, muzikaal en theatraal. De hele show gaf een futuristische vibe af. Zanger Matt Bellamy zijn elektronische/digitale brillen, blauw verlichte gitaar, maar ook de volledige elektronische sound en schermen. Het publiek was in extase van eerste nummer ‘Thought Contagion’ tot het laatste nummer ‘Knights of Cydonia’, met als tussentoppers mijn favorieten ‘Supermassive Black Hole’ en ‘Mercy’. Was het tribunepubliek eerst nog enigszins te beschaamd of verlegen om alles te geven, konden ook zij zich naar het einde toe niet meer inhouden. Het feestje had mogen blijven duren. Maar spijtig genoeg komt er een einde aan alle mooie liedjes. Ook die van Muse..

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht:

Praktische informatie

Datum: 
02-06-2018
Locatie: 
Nürburgring, Duitsland
Meer over