Uitstel werd gelukkig geen afstel en na 2 jaar wachten kunnen de fans eindelijk genieten van een avond vol rock in Antwerpen onder de vorm van The Hella Mega Tour. Deze tour brengt maar liefst 3 fantastische bands samen: Weezer, Fall Out Boy en Green Day! Deze bands kunnen rekenen op een brede fan basis bewijst het zeer diverse publiek en een uitverkocht sportpaleis.
Amyl and the Sniffers hebben de twijfelachtige eer om de openingsact te mogen zijn tijdens The Hella Mega Tour. Want al om 17u40 mogen zij de avond op gang trekken. Maar door het behoorlijk vroege uur op een werkdag, zijn er nog maar zeer weinig mensen tot in de zaal geraakt. Zangeres Amy Taylor laat het niet aan haar hart komen en geeft zich helemaal. De Green Day fans, die hun plekje vooraan hebben bemachtigd, zorgen gelukkig wel voor het nodige applaus aan het einde van de korte, maar krachtige set.
Terwijl de zaal verder vol loopt, wordt het podium omgebouwd voor Weezer. Bij het doven van de lichten voel je meteen de spanning stijgen. Na opener Hash Pipe, brengen ze Beverly Hills die meteen door de volledige zaal wordt meegezongen. De toon is gezet voor de rest van de avond.
Wanneer Rivers Cuomo het sportpaleis voor de 1e keer toespreekt, verbaast hij iedereen met zijn speech: “Aan allen die gekomen zijn proficiat, aan allen die niet gekomen zijn ook proficiat.” Hij blijkt dus fan te zijn van meneer de burgemeester.
Tijdens de set worden er niet alleen eigen nummers gespeeld. Zo brengen ze o.a. Enter Sandman van Metallica en hun inmiddels zeer gekende Africa cover van Toto. Ook durven ze hun eigen nummers aan te passen aan de plaats waar ze spelen. Zo wordt het einde van Island in the sun aangepast naar Antwerp you are pretty cool as far as I can tell. Hun set eindigt Weezer met een knaller Buddy Holly en met confetti kanonnen.
Na een korte pauze om het podium in gereedheid te brengen, start Fall Out Boy met een knal. Ze zetten het sportpaleis nogal letterlijk meteen in vuur en vlam. Zelfs uit de gitaar van Pete Wentz komen vlammen. De toon wordt zo gezet voor het verdere verloop van de show.
Tijdens de nummers Save Rock and Roll en The Last of The Real Ones begeleidt Patrick Stump zichzelf op de piano en ook deze wordt in de vlammen gedoopt. In combinatie met de gsm lichtjes in de zaal wordt er een magische sfeer gecreëerd in het sportpaleis.
Halverwege de show volgt er nog even een kleine ombouw van het podium. Er wordt een constructie geplaatst die aangekleed wordt als een huisje. Hierop krijgt de drummer Andy Hurley een centraal plekje om de show te kunnen stelen. Tijdens de verbouwingen van het podium maakt Pete Wentz een praatje met het publiek. Hij checkt vooral even wie de moshpits op gang gaat trekken en duidt op het belang van de veiligheid. Na 2 nummers waaronder Dance Dance, wordt de extra constructie terug afgebroken.
Heel de show wordt er meegezongen en gedanst. Maar de echte knaller van de avond komt op het einde met Centuries. Op gepaste tijden in het nummer weerklinken er luide knallen van vuurwerk. En tijdens de afsluiter Saturday worden net als bij Weezer de confetti kanonnen boven gehaald.
Wanneer Bohemian Rhapsody door de speakers weerklinkt, weten de fans dat het bijna tijd is voor de band waar iedereen toch wel naar uitkijkt, Green Day. Bij Blitzkrieg Bop verschijnt het gekende roze konijn om het publiek alvast op jutten voor wat komen gaat. Openen doen de mannen van Green Day met American Idiot gevolgd door Holiday. De zaal ging meteen uit zijn dak en zong luidkeels mee. Maar ook de crowdsurfers laten niet lang op zich wachten.
Billie Joe Armstrong weet met zijn enthousiasme soms geen blijf. Hij lijkt echt oprecht gelukkig te zijn om na al die tijd eindelijk weer op een podium te staan. Zijn energie weet hij moeiteloos over te brengen op de zaal. En als een echte dirigent weet hij het publiek meesterlijk te bespelen. Zegt hij jump, dan gaat heel het sportpaleis op en neer. Maakt hij wat kreten, dan doet de zaal hem zonder enige tegenzin achterna.
Green Day zorgt echt dat het publiek zich betrokken voelt bij de show. Zo maken ze ook 2 fans heel erg blij. De 1e mag tijdens Know Your Enemy een stukje meezingen en mag nadien stagediven. Een 2e fan wordt later in de show uit het publiek gehaald en mag even gitaar spelen tijdens Knowledge een cover van Operation Ivy. Zij krijgt na het nummer te horen dat ze de gitaar mag houden als souvenir.
De hele show is eigenlijk een aaneenschakeling van hoogtepunten. Zo is er de magische sfeer tijdens de nummers Boulevard of broken dreams en Wake me up when September ends. Het hele sportpaleis werd verlicht dankzij de vele gsm lichtjes. Maar evengoed waren er de klassiekers als Basket Case en Know your Enemy die voor veel crowdsurfers en rond vliegend bier zorgden.
Het einde van de show voelde misschien enigszins voorspelbaar aan na de 2 andere bands, want ook Green Day haalde de confetti kanonnen boven tijdens afsluiter Good Riddance. Waar Billie Joe tijdens de show nog zei “Antwerp we love you”, kunnen we wel stellen dat het Belgische publiek ook nog steeds houdt van Green Day.
Het was een topavond voor de liefhebbers van het betere poppunk/punkrock werk. Met behoorlijk veel ruimte voor nostalgie, met hier en daar een nieuw nummer. Maar aan het publiek te zien, was het zeker niet enkel voor de fans van het eerste uur genieten. Een avond als deze met meerdere toppers op het podium, zien we graag nog eens passeren in het Sportpaleis.
© Sanne Goetschalckx
