Het 37e Internationaal Festival van de Franstalige Film van Namen (FIFF) vindt plaats van 30 september tot 7 oktober 2022. Voor deze editie zijn vijf nieuwe films aan het programma toegevoegd, een documentaire en vier ficties, afkomstig uit de vier windstreken van de Francophonie:
- Annie Colère van Blandine Lenoir (Frankrijk)
- Arlette van Mariloup Wolfe (Québec)
- Dalva van Emmanuelle Nicot (België/Frankrijk)
- Le Film de mon père van Jules Guarneri (Zwitserland)
- Men of deeds (Oameni de treabă) van Paul Negoescu (Roemenië/Bulgarije)
Eerder onthulde het FIFF al de openingsfilm L'Innocent van Louis Garrel (Frankrijk), evenals de selectie Arsenault & Fils van Rafaël Ouellet (Québec), Ashkal van Youssef Chebbi (Tunesië/Frankrijk), Nous, étudiants ! van Rafiki Fariala (Centraal-Afrikaanse Republiek/Frankrijk/Democratische Republiek Congo/Saudi-Arabië), L'Origine du mal van Sébastien Marnier (Frankrijk/Quebec), Le Petit Nicolas - Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux? van Amandine Fredon & Benjamin Massoubre (Frankrijk/Luxemburg) en Retour à Séoul van Davy Chou (Frankrijk/Duitsland/België/Qatar/Zuid-Korea/Cambodja/Roemenië).
Hieronder vindt u meer informatie over de vijf nieuwe films.
Annie Colère van Blandine Lenoir (Frankrijk)
De Franse actrice en regisseuse Blandine Lenoir maakte haar acteerdebuut onder begeleiding van Gaspard Noé, in de kortfilm Carne in 1990. Daarna maakte ze de kortfilms La Maison verte van Sylvie Verheyde (1991), Délit mineur van Olivier Panchot (1992), Les malheurs des immortels van Laurent Maillefer (1993), Seule van Erick Zonca (1997), Tout compte fées van Jean Dusaussoy (2002) en Mon jour de chance van Nicolas Brevière (2004). Ze speelde ook in televisieseries en, in cinema, in de langspeelfilms Jeunesse van Noel Alpi (1996), Seul contre tous van Gaspar Noé (1998), Haut les cœursvan Solveig Anspach (1998), Caché van Michael Haneke (2004), Sauf le respect que je vous dois van Fabienne Godet (2005), Versailles van Pierre Schoeller (2007), Bancs Publics van Bruno Podalydès (2007), en Embrasse-moi! van Cyprien Vial (2016).
In 1999 begon Blandine Lenoir te regisseren met haar eerste kortfilm, Avec Marinette, die de SACD-prijs voor beste debuut kreeg op het Festival van Clermont-Ferrand. Daarna regisseerde ze nog negen andere kortfilms, waaronder Dans tes rêves (2003), Rosa (2005) en Monsieur l'abbé (2010), waarin ze ook acteerde. Monsieur l'abbé werd in 2011 genomineerd voor een César beste kortfilm. Voortbouwend op dit succes, stapte ze in 2014 over naar langspeelfilms met het familiedrama Zouzou, gevolgd door de komedie Aurore in 2016. Haar nieuwe film Annie colère, die ook geselecteerd werd in Locarno en in Competitie in Angoulême, is gebaseerd op ware gebeurtenissen.
Februari 1974. Omdat ze per ongeluk zwanger raakt, komt Annie, werkneemster en moeder van twee kinderen, in contact met de MLAC - Beweging voor de Vrijheid van Abortus en Anticonceptie - die illegale abortussen uitvoert onder het toeziend oog van iedereen. Opgevangen door deze unieke beweging, die erop gericht is praktische hulp aan vrouwen te verlenen en kennis door te geven, vindt zij een nieuwe zin voor haar leven in de strijd voor de invoering van de abortuswet.
De film, een productie van Aurora Films (Frankrijk) en Local Films (Frankrijk), heeft in de hoofdrollen Laure Calamy, Zita Hanrot en India Hair. De film zal in België worden verdeeld door Cinéart en in Frankrijk vanaf 30 november door Diaphana Distribution. De internationale sales verzorgt Indie Sales.
Arlette van Mariloup Wolfe (Québec)
Mariloup Wolfe, geboren in Montreal, is zowel actrice als regisseur. Ze werd voor het eerst bekend door haar rol als Marianne in de jeugdserie Ramdam op Télé-Québec. Zij speelde ook in de televisieseries Unité 9 en 30 Vies. Op het witte doek was ze te zien in The Favorite Game (2001), Cul-de-sac (2002), C.R.A.Z.Y. (2005), A part des autres (2004), De ma fenêtre, sans maison (2005), A vos marques... party!(2006) en A vos marques... party ! 2 (2009). Ze leende ook haar stem aan de animatiefilms Les rois du surf (2007), Histoire de jouets 3 (2010), La Légende de Sarila (2013) en La Guerre des tuques 3D (2015).
Mariloup Wolfe begon met regisseren in 2001 met de kortfilm Fly Fly. Daarna volgden de kortfilm Trois petits coups (2004), de televisieseries 30 Vies (2012-2013), Ruptures (2016), Hubert et Fanny (2018) en Mon fils (2020), en de speelfilms Les Pieds dans le vide (2008, gepresenteerd in Officiële Competitie op het 24e FIFF Namur in 2009) en Jouliks (2019). Vorig jaar regisseerde ze de docu-reality film Le Grand Move. Arlette is haar derde speelfilm, geïnspireerd door de tijd die scenarioschrijfster Marie Vien doorbracht in de politieke wereld als persattaché.
Arlette Saint-Amour, directrice van een modetijdschrift, wordt benaderd door de Premier van Quebec om het imago van zijn regering te verjongen en wordt van de ene dag op de andere minister van Cultuur. Daar haar looks en haar lef creëert ze een echte buzz rond Cultuur. Ze aarzelt niet om de confrontatie aan te gaan met de machtigste van hen allen: de minister van Financiën. Hun dossiers zijn veldslagen die moeten worden uitgevochten, maar hun confrontatie is een echte oorlog over de macht van het beeld.
Arlette is een komedie van de schijn die ons meeneemt achter de schermen van de Nationale Assemblee, waar het absurde het serieuze raakt, waar komedie en drama elkaar vinden. De cast bestaat uit Maripier Morin, Gilbert Sicotte, David La Haye, Paul Ahmarani, Benoît Brière, Claudia Ferri, Bruno Marcil, Anne Casabonne, Lara Fabian en Micheline Lanctôt.
De film, geproduceerd door Caramel Films, werd ook geselecteerd voor de competitie van Angoulême. De film wordt in Québec verdeeld door Les Films Opale.
Dalva van Emmanuelle Nicot (België/Frankrijk)
Emmanuelle Nicot, geboren in 1985, studeerde regie aan het IAD, Institut des Arts de Diffusion, in België. Haar afstudeerfilm, Rae (2012), werd geselecteerd in zo'n veertig festivals en won een groot aantal prijzen. Naast regisseuse is zij castingdirectrice voor verschillende speelfilms, met als specialisatie "wild casting". In 2016 regisseerde ze de kortfilm A l'arraché, die tal van prijzen won, waaronder de prijs voor Beste Actrice op het FIFF Namen, de Grote Prijs op het Brussels Short Film Festival, de prijs voor Beste Film op het Raindance Film Festival in Engeland, en de prijs voor Beste Belgische Kortfilm op het Mons Love Film Festival. Emmanuelle Nicot is een laureaat van de Gan Foundation for Cinema in 2021.
Haar eerste speelfilm, Dalva, ging in wereldpremière tijdens de Semaine de la Critique in Cannes, waar de film de FIPRESCI Internationale Persprijs, de Grand Rail d'Or en de Louis Roederer Foundation Prijs Beste Revelatie (voor de jonge Zelda Samson) in ontvangst mocht nemen. Het filmproject had nog in ontwikkeling deelgenomen aan het 14e Forum van Namen in 2018. Het FIFF is daarom des te blijer dit jaar de voltooide film te mogen presenteren!
Dalva is 12 jaar oud maar kleedt zich, schminkt zich en leeft als een vrouw. Op een avond wordt ze abrupt uit het huis van haar vader weggehaald. Hoewel ze zich eerst verzet en er totaal geen begrip voor heeft, ontmoet ze Jayden, een opvoeder, en Samia, een tiener met een sterk karakter. Voor Dalva lijkt een nieuw leven te beginnen, dat van een jong meisje van haar eigen leeftijd..
De hoofdrollen worden vertolkt door Zelda Samson, Alexis Manenti, Fanta Guirassi, omringd door Marie Denarnaud, Jean-Louis Coulloc'h, Maïa Sandoz en Sandrine Blancke.
De film is een productie van Hélicotronc (België), in coproductie met Tripode Productions (Frankrijk), ARTE, CANAL+, RTBF, Proximus en Shelter Prod, met de steun van de Federatie Wallonië-Brussel, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Europe Creative Media en Eurimages. Het zal worden verdeeld door O’brother in België en door Diaphana Distribution in Frankrijk. MK2 Films zal de internationale sales verzorgen.
Le Film de mon père van Jules Guarneri (Zwitserland)
Jules Guarneri, geboren in Lausanne in 1993, is regisseur, directeur fotografie en documentaire monteur. Als autodidact begon hij met het maken van skifilms alvorens zich te richten op verhalende en experimentele projecten. Als directeur fotografie en monteur werkte hij aan Fisnik Maxville's La Vallée heureuse (2017) en Zvicra (2018), vervolgens als directeur fotografie aan Yann Gross' Des Aigles au-dessus de la tête (2019), Fisnik Maxville's Fin de partie (2020) en Nostromo (2021, prijs Beste Film in Nationale Competitie bij Visions du Réel).
Le Film de mon père is zijn eerste lange documentaire als regisseur, en hij schrijft, fotografeert en monteert de film. De film ging in wereldpremière in de Nationale Competitie van Visions du Réel, waar hij de Prix Spécial du Jury SSA/Suissimage won.
Le Film de mon père is mijn eerste film. Degene waarvan mijn vader altijd droomde dat ik die zou maken. En misschien is dat het probleem. Op een dag kocht hij een camera en begon zichzelf elke dag te filmen. Zijn doel: mij dit autobiografische materiaal te geven, zodat ik mijn eerste film kon maken. Het dagboek van een eenzame weduwnaar, die met mijn geadopteerde broer en zus op het familielandgoed "La Belle Poule" woont. Voordat hij sterft, wil hij drie dingen bereiken: mijn oudere broer Oskar zelfstandig maken; mij verzoenen met mijn zuster Iwa; een huisje in de tuin bouwen, zodat ik terug kan komen en bij hen kan wonen. Ik film mijn vader, zijn verlangen om zijn erfenis door te geven, mijn zus die aan hem ontsnapt, mijn broer die zichzelf probeert op te bouwen. En ik, in het midden, een film aan het maken als een essentiële stap om mijn jeugd achter me te laten.
De film is geproduceerd door Intermezzo Films, met de steun van de Federale Dienst voor Cultuur (OFC), de medewerking van Cinéforom en de steun van de Loterie Romande, SUISSIMAGE Cultureel Fonds, RTS Radio Télévision Suisse, Unité Fiction Documentaires et Séries originales. Het wordt in Zwitserland verdeeld door First Hand Films. De internationale sales wordt verzorgd door Taskovski Films
Men of deeds (Oameni de treabă) van Paul Negoescu (Roemenië/Bulgarije)
Paul Negoescu is een vaste waarde op het festival van Namen. Hij werd in 1984 geboren in Boekarest, waar hij regie studeerde aan de nationale filmschool UNATC. Hij regisseerde zijn eerste kortfilm, Examen, in 2006 en maakte daarna verschillende kortfilms die werden geselecteerd en bekroond in tal van internationale festivals, zoals Cannes, Berlijn, Karlovy Vary en Namen! Onder hen, Home (Acasă, 2007) geselecteerd in Rotterdam, Late (Tărziu, 2008) gepresenteerd in Berlijn, Renovation (Renovarea, 2009) geselecteerd in Berlijn, op het FIFF Namen, en genomineerd voor de European Film Awards, Derby (2010) geselecteerd in Berlijn, Londen, Karlovy Vary, Vancouver, Namen, en genomineerd bij de EFA, Hotline (Linia Fierbinte, 2011), of Horizon (Orizont, 2012) gepresenteerd tijdens de Semaine de la Critique in Cannes, Sarajevo en Namen. Paul Negoescu is ook de oprichter en artistiek directeur van het Timishort Film Festival in Timisoara.
In 2012 regisseerde hij zijn eerste speelfilm, A Month in Thailand (O luna in Thailanda), geselecteerd op de filmfestivals van Venetië, Thessaloniki, Zürich en Namen, en won hij de FIPRESCI Award (International Press Award) op het Sofia Film Festival en de Best First Film Award op het Transilvania Festival. In 2016 draaide hij zijn tweede speelfilm, Two Lottery Tickets (Douã lozuri). De film, die veel bijval kreeg van de critici en een van de beste Roemeense kassuccessen was, werd onder meer geselecteerd in São Paulo, Zürich, Hong Kong en in Officiële Competitie op het FIFF Namen. Zijn derde speelfilm, The Story of a summer lover (Povestea unui pierde-vară), werd gepresenteerd in de officiële selectie op het Tallinn Black Nights Film Festival 2018. Zijn vierde speelfilm, Men of deeds, beleeft deze maand zijn wereldpremière in Sarajevo.
Ilie is de politiechef van een dorp in het noorden van Roemenië, dicht bij de Oekraïense grens. Omgeven door illegaliteit voelt Ilie al snel de druk om eindelijk te doen wat hij al jaren geacht wordt te doen: de dorpelingen beschermen en strijden tegen het machtsmisbruik.
De hoofdrol van Ilie wordt gespeeld door Iulian Postelnicu, omringd door Vasile Muraru, Anghel Damian, Crina Semciuc, Daniel Busuioc, Oana Tudor en Vitalie Bichir.
De film is geproduceerd door Papillon Film (Roemenië), Tangaj Production (Roemenië), Screening Emotions (Bulgarije) en Avanpost Production (Roemenië), met de steun van het Roemeens Filmcentrum, het Bulgaars Nationaal Filmcentrum, het Creative Europe Programme – MEDIA Slate Funding, Eurimages, de Roemeense Nationale Televisie (TVR) De internationale sales wordt verzorgd door Patra Spanou Film.
Het 37e Internationaal Festival van de Franstalige Film van Namen (FIFF) loopt van 30 september tot 7 oktober in het centrum van de Waalse hoofdstad.
Trouw aan zijn missie « Cinema delen. In het echt. In het groot », presenteert het Festival van Namen een honderdtal films uit de vier windstreken van de Francofonie, die 88 staten en regeringen over de hele wereld telt, met landen als Frankrijk, Québec, Roemenië, Zwitserland, Egypte, Griekenland, Libanon, Marokko, Tunesië, Burkina Faso, Kameroen, Congo, Ivoorkust, Mali, Rwanda, Senegal, Cambodja, Laos, Vietnam, Haïti en België.
In de loop der jaren is het FIFF uitgegroeid tot de belangrijkste ontmoetingsplaats voor de Franstalige cinema. Het festival mag zowel een groeiend breed publiek als honderden vakmensen uit de 7e kunst verwelkomen in de zalen en tijdens ontmoetingen en workshops.