Precies twee jaar geleden legden Wannes Cappelle, frontman van Het Zesde Metaal, en de Belgische pianist Nicolas Callot de plaat 'Kom, benevelt mie!' in de winkel – een verzameling liederen van Franz Schubert, maar dan in het West-Vlaams. Het album schoot door de verkoop van zeventien exemplaren in de eerste week meteen naar de top van de klassieke Ultratop en bleef daarin nadien ook een aanzienlijk aantal weken staan. Tot alle vinyls op waren.
De Belgische pers was eveneens enthousiast, maar het was toen natuurlijk corona, dus er was weinig anders om over te schrijven. Al regende het zelfs in Holland, waar ze geen woord van de plaat verstonden, lofbetuigingen. De krant Trouw riep Kom, benevelt mie! uit tot popalbum van de week en pende het grootste compliment denkbaar neer: “Het is mooi meegenomen als fans van Het Zesde Metaal dankzij dit album Schubert ontdekken en vice versa, maar Kom, benevelt mie! is veel te fraai om tot zijn eventuele brugfunctie tussen pop en klassiek te reduceren.”
“Onze grootste vrees was dat de plaat tussen twee stoelen zou vallen en dat we er niemand mee zouden kunnen overtuigen”, herinnert Wannes Cappelle zich. “Maar Kom, benevelt mie! heeft echt wel zijn publiek gevonden.” Wat niet wil zeggen dat er geen fans van Het Zesde Metaal waren die zeiden dat het niets voor hen was. Wannes Cappelle die tweehonderd jaar oude liedjes van Franz Schubert vertaalt?! Euh, nee. “En er waren zeker ook liefhebbers van klassieke muziek die het raar of zelfs ongepast vonden”, aldus Nicolas Callot. “Maar de meesten vonden het vernieuwend en werden er oprecht door geraakt. De teksten van Wannes kwamen vaak meer binnen dan de originelen omdat ze directer en vertrouwelijker klonken.”
En dus repten Cappelle en Callot zich om een vervolg te breien aan Kom, benevelt mie! “We konden nog wel even met Schubert verdergaan,” zegt Cappelle daarover, “en het blijft een stiekeme ambitie om zijn Winterreise ooit volledig te vertalen. Maar Nicolas kwam plots met Mozart aanzetten, van wie net iets minder bekend is dat hij ook een dertigtal liederen heeft geschreven. Zijn stijl is bovendien heel anders dan die van Schubert, die toch wel merkelijk donkerdere dingen heeft gemaakt en daarmee ook dichter bij mijn eigen werk aanleunt. Schubert lag bovendien meer binnen mijn stembereik, want een pak minder frivool dan Mozart. Maar al die dingen maakten 'Verslegen nevest gie' in feite alleen maar leuker om te doen. Ik heb mezelf nog meer moeten uitdagen – zot veel stemoefeningen gedaan – en ik ben er een betere zanger door geworden.”
Onzin, vindt Callot. “Wannes was al een betere zanger geworden door met 'Kom, benevelt mie!' de hort op te gaan. Zijn stem is tijdens die tournee nog meer gegroeid, zijn zelfvertrouwen is toegenomen en de opnames van 'Verslegen nevest gie' verliepen daardoor tig keer makkelijker. En ja, het is waar dat Mozart frivoler klinkt dan Schubert, maar er zit daarom ook meer humor in zijn liederen en die zit óók in het werk van Wannes. Humor is niet alleen eigen aan de man – het zit in zijn karakter – je hoort het ook in de woordspelingen in zijn teksten voor Het Zesde Metaal.”
Alleen is de humor in het werk van Mozart niet altijd even verfijnd. Meer nog: “Mocht de componist vandaag nog geleefd hebben, hij was al lang gecanceld”, gelooft Cappelle. “‘Ein Mädchen oder Weibchen wünscht Papageno sich’ en ‘Der Vogelfänger bin ich ja’, dat zijn nummers die vandaag – om het zacht uit te drukken – vrij naïef en zelfs een beetje zielig klinken. Bij Schubert had ik dat bijvoorbeeld nooit. En natuurlijk had ik mij achter Mozart kunnen verschuilen, maar dat vond ik nogal flauw, dus ik heb mij deze keer toch iets meer creatieve vrijheid toegeëigend. Al was er evenzeer een nummer als ‘Deh, vieni alla finestra’ uit Don Giovanni dat zo mooi klinkt in het Italiaans dat ik bij de vertaling zo dicht mogelijk bij zowel de originele tekst als die Italiaanse klanken ben gebleven.”
En je moet het Mozart, volgens Nicolas Callot, ook gewoon vergeven: “De muziek was voor hem van véél groter belang. En die muziek is nog altijd subliem. In tegenstelling tot Schubert, heeft hij ook maar zelden met een grote dichter gewerkt. En als een zin niet in zijn muzikaal kraam paste, gooide hij er wat woorden uit. Wat Wannes op Verslegen nevest gie doet, is dus echt van een hoger niveau. Er zit meer diepgang in zijn vertalingen, meer lagen, en hij heeft ze eigentijdser en narratiever gemaakt. Ik durf echt wel te zeggen dat de teksten nu op het niveau van de muziek zitten.”
Voor wie zich tot slot afvraagt waar de titel deze keer vandaan komt: “Het is een zin uit ‘An Chloë’, een liedje dat gaat over een orgasme”, zegt Cappelle. Op het einde zit de verteller verslagen op het bed. “Toen ik het schreef, wist ik meteen: dit wordt de titel. Enerzijds omdat het grappig klinkt, anderzijds omdat het een echo is naar Kom, benevelt mie! Net als het artwork van Sammy Slabbinck trouwens.” Of het daarmee ook een uitgemaakte zaak is dat Cappelle en Callot vertrokken zijn voor een reeks? “We zien wel”, aldus Cappelle. “Voorlopig is het in elk geval te leuk om ermee te stoppen.”
'Verslegen nevest gie' verschijnt op 25 november bij NEWS distributie. De tournee start op 29 oktober, meer info daarover volgt.