dEUS, Arsenal, Calexico, Jasper Steverlinck, General Elektriks, Sonnfjord, Soviet Suprem, DBFC, To Die For, King Child, Therapie Taxi, Ofenbach
Dat het verdorie een evenement wordt: na anderhalf jaar stilte keert dEUS deze zomer langs de grote poort terug, en op 17 augustus brengt Tom Barman voor deze feestelijke gelegenheid niet alleen een paar handenvol onvervalste classics mee, maar ook een gloednieuwe gitarist. Bruno De Groote heeft de taak op zich genomen om de onvervangbare Mauro te vervangen, en hij is misschien wel de enige die deze taak ook écht tot een goed einde kan brengen.
En kijk : goed nieuws komt nooit alleen, want ook Arsenal -één van onze andere favoriete Belgische bands- verbreekt een lange stilte. Aan het roer van de groep staan nog steeds John Roan en Hendrik Willemyns, twee rusteloze artiesten die de records aan elkaar haken als waren het kralen van een halssnoer. Twee jaar geleden tekenden ze nog voor 4 (vier!) uitverkochte concerten in de Ancienne Belgique, en op het BSF komen ze In The Rush Of Shaking Shoulders voorstellen, hun zesde plaat die half april in de winkel moet liggen.
Daar kan je intussen wél al The Thread That Keeps Us vinden, de briljante nieuwe plaat van Calexico, de Amerikaanse band uit Tucson, Arizona die als geen ander het geluid van de zomer in de vingers heeft. Hoeven we daar nog aan toe te voegen dat Joey Burns en John Convertino al een boon voor België hebben sinds ze hier voor het eerst kwamen optreden. Twintig jaar later is de liefde nog altijd even wederzijds.
Fans van Jasper Steverlinck hebben geduld moeten oefenen, maar veertien jaar na Songs Of Innocence heeft de voomalige frontman van Arid eindelijk een nieuwe cd klaar ? Wij hebben Night Prayer al gehoord, en durven het zonder blikken of blozen één van de cd’s van 2018 noemen. Ook live kiest hij voor de meest uitgepuurde vorm : stem, gitaar en piano. Maar dat is ruim voldoende. Kippenvel en krop in de keel verzekerd!
Met Sonnfjord halen we één van de allerbeste bands die Brussel momenteel te bieden heeft naar ons festival. De naam klinkt wat frisjes, maar de warme stem van frontvrouw Maria-Laetitia Materne heeft alles in huis om de temperatuur meteen weer de hoogte in te stuwen. De electropopsingles Dust And Shapes en Lights lieten al een sterke indruk na, en op 20 april verschijnt er nieuwe ep waarvan we nu al weten dat u ‘m goed gaat vinden. En nu we toch al op de dansvloer staan: ook To Die For - het project van Luca Pecorao- wordt voortgestuwd door bruisende electrobeats, die, getuige singles als Beautiful en Never Met You, niemand onbewogen kunnen laten. Een rijzende ster, die gezien zijn internationaal appeal straks vast ook een reizende ster zal worden.
King Child gooit het over een andere boeg. Deze nieuwe liefdesbaby van zanger Quentin Hoogaert en multi-instrumentalist Jean Prat werd verwekt tussen Lyon en Bruxelles. Vorige herfst brachten de twee met Meredith een eerste plaat uit waarop ze electronica kruisen met de indiegitaren van Coldplay en Radiohead.
Als je weet dat de leden van Soviet Suprem luisteren naar namen als Sylvester Staline, John Lénine en DJ Croute Chef, is het duidelijk dat dit het soort concert wordt waar je na afloop met een kamerbrede glimlach weer buiten stapt. De teksten zijn Frans, maar de beats komen zo uit de Balkan, en samen met nog wat electronica erbij komen ze uit bij een geheel dat op papier nooit zou kunnen werken, maar live toch indruk maakt. Met andere woorden : hoog tijd voor wat glasnost op het Brussels Summer Festival.
Nog nieuw: DBFC, een muzikale ontmoeting tussen de Bordelais Bertrand Lacombe en de uit Manchester afkomstige David Shawa. Samen blazen ze de cold wave uit de jaren tachtig weer nieuw leven in, maar wél met hedendaagse zuurstof. General Elektriks –de band rond creatieve spil Hervé Salters kookt dan weer een potje met ingrediënten als funk, hiphop en electro. Eenmaal op smaak krijg je Carry No Ghosts, een plaat waar fijnproevers van de meest kieskeurige soort duimen en vingers bij af zullen likken. En omdat we in elk genre énkel voor het beste gaan, zijn we maar blij dat we ook het Parijse duo Ofenbach hebben kunnen strikken. César Laurent de Rummel en Dorian Lauduique kruisen pop met deep house alsof die stijlen voor elkaar geboren waren. Geen wonder dat ook de Californische soulster Nick Waterhouse maar wat graag met hen in zee ging voor ‘Katchi’, een nummer dat centimeters diep in ons geheugen staat gegrift. Therapie Taxi stellen hun hybride pop voor op 14 augustus. Momenteel staan ze in de Ultratop met Sale Hit, een nummer waarvoor ze nationale trots Romeo Elvis (ook op de affiche met Le Motel) wisten te strikken voor een samenwerking.