Het jaarlijks rock & dance festival dat doorgaat op de terreinen van de Bevegemse vijvers van Crazytown en werd voor het eerst in 1994 georganiseerd. Voor ondergetekende een jaarlijkse samenkomst of weerzien van vrienden, buren, … en voor de eerste keer ook met de kinderen die er erg naar uitkeken. Een festival met een gemoedelijke en heel leuke sfeer, maar de grootste meevaller voor een festival zijn de weergoden en deze waren op deze editie duidelijk aanwezig. Twee dagen genieten van een zonovergoten festival.
Het festival ging van start met Kraantje Pappie. Kraantje Pappie aka Crane alias Alex van der Zouwen, mocht het festival openen. Zijn rapstijl is een mix van brein, onderbuik en ballen met stevige scheuten grime, dance en dub erdoorheen – getuige zijn jongste single ‘Pompen’, waar de aanwezige jonge fans in de tent al helemaal uit de bol gaan. En hij ging ook letterlijk pompen met ontbloot bovenlijf.
Dan was het tijd voor Tout va bien. En alles ging ook goed met de live performance van Jan Wouter & co. Tout Va Bien bewijst nog maar eens wat voor talent er is in België. Hij entertainde ons met o.a. de nummers Queen Of Sheeba, This fight en Goodbye.
Voor Milow was het de eerste keer op rock Zottegem, een opvolging van 10 jaren hits maakten een leuken sterke live performance van Milow. Tijd voor de toppers van vrijdag nl. Brian Ferry en Anouk. Wie hadden ooit durven dromen dat deze artiesten op de affiche van Rock Zottegem zouden komen te staan?
Bryan Ferry was mijn persoonlijke favoriet. Deze man toont nog maar is aan dat je op eender welke leeftijd prachtige muziek kan maken. Op zijn 71-jarige leeftijd speelt hij nog steeds de pannen van het dak. Hij raakte bekend met de rockband Roxy Music en met de hits van Slave To Love, Avalon en let's stick together ging de hele tent meezingen en klappen.
Het Nederlands popicoon Anouk stelde onze fotograaf teleur want er mochten geen foto's genomen worden tijdens het optreden. Ze bracht niet alleen een bloemlezing van haar talloze hits maar ook werk uit haar nieuwste album Fake it Till We Die.
Op zaterdag 8 juli mocht The Lighthouse het festival openen. Een jonge popband uit Leuven, die frisse dansbare popsongs brengen. Met de single Hollywood schopten ze het tot winnaars van de Nieuwe Lichting.
Een duidelijk verschil met de Equal Idiots, een Belgische garage/punkrockband uit Hoogstraten. Thibault en Pieter brachten een explosief en levendig live optreden. Wie is er al dronken was de vraag om 18u van het garage punk duo. Al kwijlend, headbangend en met de tong uit de mond brachten ze een heel leuk optreden.
Het Zesde Metaal was de derde Belgische band die mocht aantreden met Wannes Capelle. De band werk opgericht in 2005 en het optreden was heel wat intiemer dan de twee voorgaande. Met een legerhemd en een pet ging Wannes door als de Luitenant van zijn band. Hij vroeg aan de mensen om hun schoenen uit te doen en gezien zijn militair gezag deden de eerste drie rijen toch mooi een van hun schoenen uit voor het lied Dag Zonder Schoenen. Dan werd de hitparade ingezet van het Zesde Metaal met Gie Den Otto en Ik, Naar De Wuppe en Liefde.
Voor de Golden Earring, de iconische Nederlandse rockgroep was de tent afgeladen vol. Het viertal met een gemiddelde leeftijd van rond de 70 had in een mum van tijd de hele tent mee. Het was twee jaar geleden dat onze zuiderburen nog eens op bezoek kwamen, maar deze rockband maakt sinds meer dan een halve eeuw platen. De grootste hits zingt het publiek telkens mee; 45 Miles, Radar Love, Twilight Zone en When the Lady Smiles zijn maar enkele van deze talrijke hits.
Tijds voor de eerste topper van de avond BAZART. Er is geen twijfel aan dat de mannen van Bazart hun steile klim naar de top onvermoeibaar verderzetten. Hun tempo is nauwelijks nog bij te houden! Mathieu Terryn, Simon Nuytten, Oliver Symons en co rijgen de successen aan mekaar. Vorige week nog op Rock Werchter en vandaag in Crazytown. Elke single die ze uitbrengen is een instant hit. Ze spelen de grootste zomerfestivals plat. En van de zeven MIA-nominaties kon Bazart er op 2 februari 2017 vijf verzilveren. Niemand die er intussen nog aan twijfelt: Bazart speelt mee in de eerste klasse van de muziekwereld. Het was een opéénvolging van de ene hit na de andere maar bij het zinnetje “Is er een plaats voor mij” ging de tent uit zijn dak, het werd een echt volksfeest zoals Mathieu het gevraagd had.
Goose zorgde dan op zijn beurt voor de perfecte afsluiter. De lichten werden gedoofd en de knetterende beats kwamen uit de synthesizers van de kortrijkse ganzen. De ene dansplaat na de andere zoals Can Stop Me Now, Black Gloves, Words, Synrise … Goose sloot op een waardige manier deze tweede dag van Rock Zottegem.
Rock Zottegem was misschien net geen recordeditie maar het was alvast eentje om van te genieten en te onthouden. Volgend jaar zijn we zeker weer van de partij.