Een tijdje terug konden we Sheila E al zien bij Cafe Corsari, waar ze samen met Tomas De Soete een drumsessie bracht. Vrijdagavond trad Sheila E op in de Antwerpse Arenberg. Ze stond daar samen met Larry Graham op de affiche. De Arenberg had voor de gelegenheid een transformatie ondergaan. In de helft van de zaal waren de stoelen verwijderd zodat het publiek de kans had om een dansje te doen.
Op enkele sambadeuntje ging het feestje al snel van start, al dreigde Sheila E even haar intro te missen door een technisch mankementje aan haar micro. Haar drums klonken echter direct goed, dus de stemming zat er snel in. De mooie Sheila E zag er stralend uit met haar donker krullen haar. Sheila E is een veelzijdige madam, ze zingt, ze drumt, ze speelt gitaar... Ze speelde dan ook als percussioniste bij o.a. Marvin Gaye, maar ze werd vooral bekend door haar samenwerking met Prince. Ze bracht een mooie show, met soms echte dansnummers, maar ook wel eens iets trager zoals in 'Lovely Day', al kreeg dat een funky bas-einde. Haar conga-intermezzo was ook zeer aanstekelijk en bewonderenswaardig. Terug in de tijd gingen we met 'Koo Koo', 'Erotic City', 'Holly Rock' en 'The Belle of St.Mark'. Het werd een waar feestje, met veel sfeer, zeker op nummers als 'A love bizarre' waar ze het publiek een mooi samenspel liet klappen met hun handen.
Sheila E heeft sinds kort een nieuw album uit, wat ze ook even promootte. Een fan met een zelfgemaakt T-shirt met opschrift "keep calm and buy icon the new Sheila E", kreeg de cd en het vinylalbum. Het nieuwe 'Rockstar' was een mooie rockballade. 'Mona Lisa' was dan weer salsa in de eerste graad, waarbij ze haar trom skills weer goed liet zien en horen. Ook haar eigen salsa-moves konden menig man beroeren. Als extraatje kregen we nog 'Glamorous Life' naar grote tevredenheid van het publiek, dat luid meezong en danste.
Larry Graham was een artiest waar Sheila E vroeger naar op keek en ze was dan ook heel blij dat ze samen met hem op tour kon. Na de pauze was het zij die Larry Graham & Graham Central Station aankondigde. Graham maakte zijn entree van achteraan in de zaal en liep zo even door het publiek naar zijn podium. Met zijn micro vast op zijn basgitaar, was het geen enkel probleem om al zingend en spelend door het publiek te gaan. Larry Graham is vooral bekend geworden als bassist van Sly and the Family Stone en bracht als opener 'Thank You For Letting Me Be Myself, Again'. Als de bassist de bekendste mens op het podium is, wil dat ook zeggen dat je de bassen zal voelen tot diep van binnen in je lijf. En reken er maar op dat dát gebeurde!
De man is ondertussen zo'n 67 jaar, maar hij gaf nog alles op het podium. Zijn bass legde hij af en toe opzij om zijn dance-move te tonen en daar kan menig man nog iets van leren. Maar niet alleen de bas was belangrijk, Graham Central Station had ook twee man aan de toetsen, aan beide kanten van het podium werd Larry geflankeerd door keyboards en piano. 'We've been Waiting' kreeg een persoonlijk Antwerps tintje in de tekst, wat het publiek wel leuk vond (al zullen ze dat ze wel in elke stad doen). Zangeres Ashling ‘Biscuit’ Cole heeft een geweldige soulstem en bracht de leadzang in 'I Can't Stand the Rain’ op een overweldigende manier.
Wat Sheila deed op drums, deed deze Larry op zijn basgitaar, nl. de boel op stelten zetten op een funky manier. Klanken die je nog nooit eerder hoorden uit een basgitaar, bracht Graham hier voor het publiek ten ore. Tijdens 'Release Yourself' ging Larry nogmaals tussen het publiek staan. 'Shoulda, Woulda, Coulda', een nummer dat hij samen met Prince opnam (jammer genoeg niet bij op het podium), was een mooie ballade.
Back in time, naar de tijd van Sly and the Family Stone gingen we met 'It's a Family Affair' en 'Everyday People' en het publiek ging helemaal mee. Er mochten zelfs mensen op het podium komen om “hun kunnen” te tonen en daar was er eentje bij die ook een ferm staaltje basgitaar kon spelen. Een jongetje mocht zingen, maar zag dat niet echt zitten en toonde ons dan maar zijn danskunstjes. Een andere man zong dan weer wel de longen uit zijn lijf en een meisje ging dan weer even een drumsolo weggeven. 'Dance to the Music' werd daarna nog een echt feestje, waarop Larry’s vrouw Tina ook nog even mee kwam feesten op het podium.
'Thank You For Letting Me Be Myself, Again' was de opener en ook het laatste nummer voor de bis en het publiek bleef dat nog even door zingen. Al snel werden er weer wat mensen op het podium geroepen en werd het feestje verder gezet met '1999' en 'I Want to Take You Higher'. Larry Graham verdween weer door het publiek waar hij direct naar zijn promostandje ging om albums te verkopen en te signeren. Sheila E en Larry Graham zorgde voor een warme gezellige dansavond in de Arenberg.