Een kruising van Kuifje, De Kleine Prins en een doe-het-zelfzaak. Dat is de korte samenvatting van de avonturen die singer-songwriter Niels Boutsen tot dusver beleefde in muziekland.

Hij komt binnen in 2011, via een kleine deur achteraan het podium. Als Stoomboot wint hij de Nekka-wedstrijd (*) met liedjes in het Nederlands over het meisje dat hij de avond voordien niet tussen de lakens kreeg. Niels is dan (amper) 19 jaar, studeert geschiedenis en bestudeert het leven. Een jongeman maakt een levensplan, een reis begint.

Spelen blijkt plezierig. “Je enige houvast zijn je muziek en je shows. Je moet ervoor zorgen dat elke show de beste is ooit. Dat is de rode draad.” Andere artiesten ontmoeten blijkt plezierig. Voor een publiek staan blijkt plezierig. “Ik ben geregeld de jongste in de zaal. Dan zijn het mijn puberale muizenissen versus mensen met duizend keer meer levenservaring (lacht).

Platen maken blijkt moeilijker. Niels klopt overal vruchteloos aan. Een derde ‘ik’ schiet wakker. Na de muzikant en de reisduif is er: de jonge ondernemer. Stoomboot Records wordt geboren. De eerste release is ‘Stoomboot’ (STR1401), het debuut van de eigenaar.

Ik wist bij God niet hoe ik een plaat moest maken. En ik wou een groepsalbum, niet ik alleen met mijn gitaar. De oplossing was Andries Boone, multi-instrumentalist en een man voor veeleisende opdrachten.

Die laat een interessante bemanning aanrukken en brengt de boot in de vaart. “Officieel heb ik die plaat in eigen naam gemaakt. Maar het merendeel van de tijd stond ik aan de zijlijn. In mijn herinnering is ‘Stoomboot’ ontstaan vanuit een soort van broeierige chaos.” Ondertussen leert hij gretig met ogen en oren.

De ontvangst van het debuut is hartelijk. De pers rekent Stoomboot meteen bij de Champions League van het Nederlandstalige lied en noemt Niels Boutsen de jonge schavuit die de kleinkunst best kan gebruiken.

Er worden vier singles uit ‘Stoomboot’ gehaald en het boerenjaar 2014 wordt feestelijk afgesloten met een nominatie voor de MIA’s in de categorie Beste Doorbraak. Verliezen van Oscar & The Wolf was een zaak van eer.

De dag na de uitreiking, 9 januari 2015, begint een nieuwe episode. Nieuwe plaat, zelfde bemanning, andere aanpak. “Ik had voor mezelf een jaar gerekend. En ik wou deze keer heel bewust en minutieus bezig zijn met elke stap. Van de liedjes maken tot de plaat in de winkel leggen.”

Niels wordt kapitein en schaaft en vijlt geduldig en gericht aan 12 samenhangende nummers. “Het begint altijd met een woord of een zin. “Neem ‘Windstil’. Tijdens het wandelen schoot mij de zin ‘we zijn windstil maar ik wil waaien’ te binnen.

Ook het kader ligt vast: het andere geslacht. “’Windstil’ gaat over mijn eerste vakantieliefde. Wist ik veel dat dat concept stopt als je terug thuis bent. Voor mijn bagage was uitgepakt, zat ik al brieven te schrijven. Er kwam wel respons maar na een tijd hield dat op. Ik denk daar nog vaak aan terug.” Tijdens dat denken ontwikkelt Niels een eigen chemie. “Ik doe eigenlijk hetzelfde als Herman Brusselmans. Ik neem de realiteit en ik laat mijn fantasie er op los.”

‘Moe’ is het enige nummer dat losstaat van vrouwen. Het gaat over een ontploffende agenda en de moeite om neen te zeggen. En het zegt alles over de maker. Niels heeft het voorbije jaar vaak gespeeld, ook in het buitenland. “Ik kan me niet neerleggen bij de idee dat ik als Nederlandstalige artiest moet stoppen aan de landsgrenzen.”

Hij bedenkt een slimme oplossing. Via de organisatie Vlamingen in de Wereld regelt hij huisconcerten over de halve wereld. Frankrijk, Spanje, Italië, tot de oostkust van de Verenigde Staten toe. “’Wolkenkrabbers’ is geschreven in Boston en ‘Dankjewel’ in Washington. De rest in Leuven.” Niels reist licht, met een opvouwbare gitaar. “Gekocht bij Mandolin Brothers in New York. Er zit een hydraulische vijs in zodat je ze kan plooien. Dan doet Ryanair niet lastig.

‘Storm’ wordt symbolisch op 6 december onder de mensenkinderen gebracht. Die kon hij toch niet laten liggen. De opdracht is volbracht en geslaagd. Het doel is duidelijk. “Ik sta hier om niet meer te vertrekken.” De boot ligt aangemeerd. Stoomboot is op ronde.

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht:

Meer over