Met haar derde langspeler ‘Dirty Computer’ zet Janelle Monáe een meesterwerk neer dat staat voor persoonlijke, muzikale, seksuele en politieke vrijheid. Ze presenteert zichzelf in tegenstelling tot de vorige albums als menselijk, zoekend en een voorbeeld voor andere twijfelaars op aarde.
Zo is ‘Django Jane’, de eerste single van het album, een strijdkreet, een opstandig protestlied voor vrouwen en Afro-Amerikaanse vrouwen in het bijzonder. Ook in het nummer ‘Pynk’, waar de Canadese Grimes haar stem voor leende, trekt ze de feministische kaart. In de prachtige video van de single zijn de vrouwen gehuld in de ondertussen veelbesproken 'pussy pants' en worden ze dansende vagina’s.
Ook de invloed van Prince, Janelles mentor, is duidelijk hoorbaar in de nieuwe songs. Zijn funky vibes en groovende ritmes slopen met een futuristische draai in haar muziek.
Haar uitmuntende livereputatie, gevoel voor stijl en scherpe songs maken van Janelle dé ultieme popsensatie van het moment.