The Kooks maakten het zichzelf niet makkelijk met hun debuutalbum "Inside in/ Insoude out". Het album was wereldwijd een voltreffer en kon nauwelijks beter, wat doe je dan als band. The Kooks gingen het niet te ver zoeken en brengen gewoon een nog beter album uit. Met “Konk” bewijzen ze nogmaals dat ze de meest prestigieuze poprockband van het moment zijn.
‘Ik wil dat het album een groot succes wordt en het publiek van onze liedjes gaat houden. Het publiek moet tijdens het beluisteren van “Konk” van hun stoel geblazen worden.’ Frontman Luke Pritchard laat er geen twijfel over bestaan, “Konk” moet een schot in de roos worden. Wij zaten na het beluisteren van hun 2de album wel nog steeds op onze stoel, maar beamen dat het album wederom een pareltje geworden is.
De naam van het album “Konk” mag dan wel stompzinnig klinken, de inhoud ervan is eerder lumineus en excellent. Ze kennen de trucken van de foor al van binnen en van buiten en dat bewijzen ze nu nogmaals. Wanneer je debuutalbum een gigantisch succes is, moet je al wel hersenloos zijn om dan drastische veranderingen door te voeren. The Kooks zijn op hun 22ste al doordacht genoeg, en kozen wederom voor een album vol catchy meezingers en een stevige portie gitaargeweld.
Op “Mr. Maker” en “Do You Wanna” zullen menig tienermeisjes uren staan meebrullen terwijl op “Always Where I Need To Be” en “Down To The Market” het stoere manvolk zich helemaal kan laten gaan. “See The Sun” is de favoriet van ons, uren na het oren van het nummer zit het nog altijd in je gedachten, ook “Tick of Time” heeft wel iets eigenzinnigs. Op het eerste gehoor lijkt het een uitermate vrolijk nummer, maar dieper ingegaan lijkt er onder het nummer veel pijn verscholen te zitten.
Toch zouden we deze recensie veel korter kunnen maken. Neem nu de succesformule van “Inside in / Inside Out’, brei er een leuk vervolg aan met enkele varianten en af en toe een leuke gitaarsolo en je bekomt “Konk”. Je zou dus kunnen zeggen dat de band uitmunt in de monotonie en niet echt verrassend en vernieuwend uit de hoek komt. Allemaal wel waar, maar toch overheerst bij ons het gevoel van een uitstekende plaat die gewoon stuk voor stuk goede nummers bevat. Ze verdrijven je rothumeur en brengen de zon terug naar België.
De band strooit ook op “Konk” weer vlijtig met solo’s en leuke akkoorden. De nummers steken quasi perfect in elkaar en de harmonie tussen de instrumenten en de zang is nagenoeg volmaakt.