Naar aanleiding van zijn 35 jaar podiumervaring viert Raymond van het Groenewoud feest, en de Arenbergschouwburg in Antwerpen heeft het woensdagavond geweten!
Het concert begon met een instrumentale intro van ‘De Straffe Mannen’(muzikanten van Raymond). Dit bleek echter slecht een voorproefje te zijn van hun muzikale kunnen. Onder het motto het oog wil ook wat droegen de muzikanten funky outfits. Wanneer Raymond het podium betreedt gekleed in een soort fanfarekostuum wordt het publiek zo mogelijk nog enthousiaster. Op de vraag die maar één antwoord duldt:‘Hoe zie ik er uit? wordt er wild ’zeer goed’ gebruld.
De setlist zat woensdagavond erg goed in elkaar, de klassiekers en hits worden afgewisseld door enkele nieuwe of alternatieve nummers. Het publiek wordt constant heen en weer geslingerd tussen de opzwepende, vrolijke nummers en ietwat melancholische ballades. Zo passeren onder andere: ‘Twee meisjes’ en ‘Maria’ de revue. Op het einde van de eerste helft heeft van het Groenewoud voor het publiek nog een speciale verrassing in petto. Onder luid gejuich betreedt Jan Decleir het podium. Deze leest de tekst van een liedje terwijl Raymond piano speelt. Men kan als het ware spreken van poëzie die op muziek gezet is. Dit is ook de ultieme kans 
voor de muzikanten om te experimenteren met verschillende soorten klanken. Het geheel geeft een ietwat experimenteel, jazzy en melancholisch geluid.
Ook in het tweede deel wordt Decleir ten tonele gevoerd waar hij de tekst declameert van onder andere: ‘Bij Jou’ en de absolute topper ‘Je veux de l’amour’. Van het Groenewoud demonstreert zijn veelzijdigheid nog maar eens met het nummer ‘De Lucaskinowski’ (van de gelijknamige componist), waar hij een klassiek nummer transformeert tot een stevig rocklied. Zijn sociaal-politieke engagement blijkt dan weer uit oa. ’Weg met Amerika’.
‘Beweeg’ lijkt de aanmaning waar het publiek op wachtte. Enthousiast springen ze recht en beginnen te dansen. Natuurlijk kan ook de hit ‘Liefde voor muziek’ niet ontbreken, en wordt deze dan ook als afscheid aan het publiek gepresenteerd. De muzikanten verlaten, zoals het echte muzikanten betaamd, al spelend het podium. Als bisnummer worden we getrakteerd op het zangtalent van de muzikanten, die de instrumenten naast zich hebben gelegd.
Raymond van het Groenewoud bewijst nog maar eens dat hij een topmuzikant is, die verschillende stijlen perfect weet te combineren en een gevarieerde setlist naadloos aan elkaar kan naaien. Hij heeft een goed contact met het publiek en met zijn muzikanten. De Straffe Mannen moeten zeker niet onderdoen voor hem en zetten keer op keer prachtige prestaties neer. Een, in alle opzichten, geslaagd concert!